چکیده فارسی مقاله |
زمينه و هدف : مواد آلی طبيعي که بر اساس کربن آلی اندازهگيری میشوند، بواسطه واکنش با کلر موجب تشکيل فرآورده های فرعی گندزدايی ((DBPs (Disinfection By-Products ) میگردند که سرطانزايی بعضی از اين فرآورده های فرعی گندزدايی به اثبات رسيده است. فرآيندهای متداول تصفيه آب قادر به حذف کامل مواد آلی طبيعی در آب نمیباشند. در نتيجه علاوه بر تشکيل فرآوردههای فرعی گندزدايی، با ورود به شبکه توزيع آب موجب رشد مجدد ميکروارگانيسمها و ايجاد طعم و بو نامطبوع و مشکلات ويژه میگردند. لذا هدف از اين مطالعه تعيين غلظت کربن آلی و پتانسيل تشکيل فرآوردههای جانبی گندزدايی در شبکه توزيع آب شرب تهران در برخی مواقع سال میباشد. روش کار: عمل نمونه برداری در طی شش ماه متوالی (شهريور تا بهمن سال 1385 ) و هر ماه يک نمونه طبق روش استاندارد از چهار نقطه از شبکه توزيع آب شرب تهران انجام گرديد. به علت بروز مشکلات امکان نمونهبرداری در ماههای گرم سال نبوده است. نمونهها از نظر pH ، UV254(جذب نور فرابنفش درطول موج 254 نانومتر) ، EC ، DOC و SUVA مورد آناليز قرار گرفتند.DOC و UV254 به ترتيب توسط دستگاه TOC آنالايزر و اسپکتروفتومتر اندازه گيری شدند.SUVA از نسبت UV254 وDOC محاسبه شد. نتايج : نتايج اندازهگيری غلظت کربن آلی محلول در چهار نقطه از شبکه توزيع آب شرب تهران نشان داد که غلظت آنها در تمام نمونه کمتر از 7/0 ميلیگرم درليتر بوده است. حداقل و حداکثر غلظت کربن آلی محلول به ترتيب 12/0و 687/0 ميلیگرم درليتر بود. همچنين ميانگين غلظت14/0 ± 3/0 ميلیگرم درليتر بود. ميانگين مقدار پارامترSUVA حدود7/0 ± 3/1 بود. غلظت کربن آلی محلول در شبکه توزيع از تغييرات زمانی خاصی پيروی نمینمايند. نتيجهگيری: از نتايج می توان استنباط نمود که تصفيهخانههای آب تهران قادر به حذف کامل مواد آلی نمیباشند. مقدار پارامترSUVA دلالت بر آن دارد که تصفيهخانههای تهران قادر هستند که بخش اعظم مواد آبگريز را حذف نمايند. بنابراين احتمال تشکيل هالواستيک اسيدها بيش از تریهالومتانها میباشد. |
چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Aim: Natural organic matter (NOMs), measured on the basis of organic carbon, produces disinfection by-products precursors (DBPs) during the chlorination process. Some DBPs are carcinogenic. NOMs are not completely removed by conventional water treatment. As a result, in addition to forming DBPs, they support bacterial regrowth in the water distribution systems and cause unpleasant odor and taste and other problems. The objective of this study was to determine organic carbon concentration and DBPs formation potential in drinking water of the water distribution system in Tehran, Iran.
Methods and Materials: Water sampling was done by standard methods, monthly between August 2006 and Feb 2007, at four points of the drinking water distribution system in Tehran. Quantitative parameters, including pH, EC, UV254 (UV absorbance at a wavelength of 254nm), dissolved organic carbon (DOC), and specific UV absorbance (SUVA) were determined. DOC and UV-254 of the samples were determined using a Total Organic Carbon (TOC) analyzer and a Lambda 25 UV/Vis spectrophotometer, respectively. SUVA (L/mg.m) was calculated as thea ratio of the UV absorbance at 254 nm (1/m) to DOC (mg/ L).
Results: The water content of DOC at the four points of the distribution system was less than 0.7 mg /L. The mean DOC concentration was 0.3±0.14mg/L, ranging between 0.12 and 0.687mg/L, with no monthly variation. The mean SUVA was 1.3±0.7.
Conclusion: It can be concluded that the Tehran water treatment systems cannot eliminate completely natural organic matter. SUVA values show, however, that the system can eliminate the majority of hydrophobic compounds. Therefore, formation of haloacetic acids is more probable than that of trihalomathanes. |