چکیده فارسی مقاله |
زمينه و هدف: اين مطالعه برای تعيين اثربخشی برنامه ی جامعه ی ايمن، به عنوان يک برنامه بين المللی جامعه محور با هدف پيشگيری از آسيب و ارتقای ايمنی در شهرستان کاشمر و ارزيابی نتايج آن در مقايسه با گروهی از شهرستان های فاقد اين برنامه، طراحی و اجرا شده است. روش کار: در اين مطالعه گذشته نگر، اطلاعات مربوط به آسيب های مختلف در مراجعه کنندگان به اورژانس بيمارستان ها، در کاشمر و 44 شهرستان گروه شاهد و برای سه سال 1384 تا 1386 استخراج و با هم مقايسه شد. نتايج: ميزان آسيب ها در کاشمر در سه سال 1384، 1385 و 1386 به ترتيب 6/4654، 9/4570 و 2/4949 و در 44 شهرستان گروه شاهد به ترتيب 7/822 ، 0/1130 و 5/1245 مورد به ازای هر 100.000 نفر جمعيت بود. ميزان مرگ ناشی از آسيب ها در بخش اورژانس بيمارستان ها در کاشمر در اين سه سال به ترتيب 6/57، 9/52 و 2/44 و در گروه شاهد به ترتيب 2/12، 13 و 9/11 مورد به ازای هر 100.000 نفر جمعيت بود. مقايسه سال اول و سوم نشان از افزايش ميزان آسيب ها و کاهش در ميزان مرگ ناشی از آسيب ها در هر دو گروه داشت، ولی فقط تفاوت بين کاهش ميزان مرگ ناشی از آسيب ها در کاشمر با گروه شاهد معنی دار بود (0001/0> p). نتيجه گيری: اجرای برنامه ی جامعه ی ايمن در کاشمر تفاوت معنی داری در روند زمانی بروز آسيب ها ايجاد نکرد ولی ميزان مرگ ناشی از آسيب ها را به ميزان معنی داری در مقايسه با گروه شاهد کاهش داد. ارزيابی طولانی مدتی برای تاييد اين يافته ها ضروری است. |
چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Aim: This study was undertaken to determine the effectiveness of a safe community program, as an international community-based program, for injury prevention and safety promotion, in Kashmar
Materials and Methods: In this retrospective study, the data on injured patients consulting hospital emergency wards in Kashmar and 44 other districts (as control) for a period of 3 years (March 20 2005 to March 19, 2008) were analyzed and compared.
Results: The number of injuries/100,000 population in Kashmar was 4654.6, 4570.9, and 4949.2 in March 2005-2006, 2006-2007, and 2007-2008, respectively. The corresponding figures (means) for the control districts were 822.7, 1130.0 and 1245.5. The injury- related fatality rate in the emergency ward for the 3 periods was 57.6, 52.9, and 44.2 per 100,000 in Kashmar and 12.2, 13, and 11.9 per 100,000 in the control districts. The injury rate showed an increase and the injury- related fatality rate showed a decrease in both Kashmar and the control districts over the 3 year period, but there was a statistically significant difference between the decreased injury-related fatality rate in Kashmar (p<0.0001).
Conclusion: The Kashmar International Safe Community Program resulted in no significant decrease in the rate of injuries in Kashmar. However, as compared to the control distrcts, it caused a decrease in the injury-related fatality rate over the 3-year period. Long-term studies are necessary to confirm these results. |