زمينه و هدف: يکی از دغدغه های خانواده های کودکان معلول ذهنی مشکلات مرتبط با سلامت و درمان های مورد نياز اين کودکان می باشد. هدف از اين پژوهش بررسی ميزان و عوامل موثر بر بهره مندی کودکان دچار معلوليت ذهنی از خدمات سلامت بوده است.
روش کار: اين مطالعه از نوع مقطعی توصيفی بوده که به روش نمونه گيری منظم و از طريق مصاحبه با والدين 110 کودک دچار معلوليت ذهنی شهر تهران (14) انجام شده و چگونگی و ميزان تاثير عوامل مختلف بر بهره مندی از خدمت با استفاده از مدل رگرسيون دو جمله ای منفی (Negative Binomial Regression) نشان داده شده است.
نتايج: در طول يک سال %99.09 اين کودکان از خدمات سلامت موجود در جامعه استفاده کرده و %0.9 خدمتی دريافت نکرده بودند. 15% آنها در بيمارستان بستری شده بودند. به طور متوسط اين کودکان 20718 بار در طول يک سال خدمت سلامت دريافت کرده بودند که 383 بار از اين خدمات با هزينه خانواده و بدون يارانه بهزيستی انجام شده و عوامل موثر بر بهره مندی از خدمات اخير عبارت بودند از: آگاهی خانواده از خدمات لازم (p<0.033) و ارجاع کودک به مراکز لازم (p<0.029).
نتيجه گيری: مداخلات مناسب بر مبنای عوامل موثر می تواند ارايه خدمات سلامت را به اين کودکان در جامعه ارتقا دهد.
|