زمينه و هدف: سلامتی و دسترسی به امکانات بهداشتی و از جمله آن بهداشت باروری به عنوان يک حق انسانی و يک هدف اجتماعی در جهان شناخته شده است و جزيی از حقوق انسانی به شمار می رود. به عبارت ديگر بهداشت باروری برای ارضای نيازهای باروری و بهبود کيفت زندگی انسان ضروری است و بايد برای همه انسانها در دسترس باشد. هدف از اين مطالعه مقطعی تعيين ميزان فراوانی آگاهی و نگرش زنان 15-49 ساله تهرانی نسبت به حقوق باروری خود می باشد.
روش کار: مطالعه حاضر به صورت مقطعی، توصيفی - تحليلی بوده که با ابزار پرسشنامه بر روی 430 زن در سن باروری که به مراکز بهداشتی درمانی شرق، غرب، شمال و جنوب تهران وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شهيد بهشتی و ايران مراجعه کرده بودند، سنجيده شد. در اين مطالعه برای تعيين متغيرهای کيفی از آزمون کای دو و در صورت لزوم از شاخص نسبت شانس (OR) و حدود اطمينان آن استفاده شد. پايايی (Reliability) سوالات در هر حيطه با استفاده از شاخص آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت.
نتايج: در مجموع 430 زن در سن باروری مورد بررسی قرار گرفتند. به ترتيب %27.2 و %24.7 از افراد مورد بررسی دارای آگاهی و نگرش خوب در زمينه حقوق باروری بودند. نتايج اين تحقيق نشان داد ارتباط آگاهی زنان مورد بررسی در مورد حقوق باروری با متغيرهای تحصيلات و شغل آنان (در سطح اطمينان 95%) معنی دار می باشد اما با سن و وضعيت تاهل آنها رابطه معنی داری ديده نشد. همچنين بين نگرش زنان با تحصيلات آنان (در سطح اطمينان 95%) رابطه معنی دار ديده شد.
نتيجه گيری: اين مطالعه نشان داد که در مجموع آگاهی و نگرش زنان در شهر نسبت به حقوق باروری ضعيف می باشد. اما تحصيلات و استقلال مالی زنان می تواند تاثير مستقيم و بسزايی در ارتقا و توانمندسازی آنان در برخورداری از حقوق انسانی و اجتماعی شان در زمينه بهداشت باروری را داشته باشد.
|