| چکیده فارسی مقاله |
زمينه و هدف : تغذيه با شير مادر يکی از تعيين کننده های بهداشتی بسيار حساس و با اهميت در دوران نوزادی و کودکی می باشد؛ زيرا که دراين دوران دو عامل رشد فيزيکی و تماس متقابل بين مادر و کودک می توانند قوای عقلی در دوران بزرگسالی رابرنامه ريزی نمايند. در اين مطالعه هدف اصلی بررسی چگونگی حضور وماندگاری اثرتغذيه و رشد در اوان زندگی بر توانايی های عقلی در دوران بعدی زندگی بوده است.
روش کار: به منظور نشان دادن ارتباط بلند مدت فوق، يک تحقيق از نوع همگروهی توصيفی صورت گرفته است که در آن 5362 نوزاد متولد شده در يک هفته بين سوم تا نهم مارچ سال 1946 در انگلستان به عنوان نمونه و به روش نمونه گيری طبقه بندی شده بر اساس کلاس اجتماعی خانواده ها انتخاب گرديده است. داده های افراد همگروه در دوره های سنی 2، 8، 11، 15، 26، و 43 سالگی جمع آوری شده اند.اين مطالعه بين سالهای 1384 و 1385در دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران و با به کارگيری مدلهای آماری برای دستگاهی از روابط با ساختار خطی که در نرم افزارLISREL 8-12 وجود دارد انجام شده که در آن اثر شير مادر بر نمرات توانايی عقلی در مقاطع سنی مذکور رديابی شده است.
نتايج: يافته های توصيفی اين مطالعه آشکار کرد که افراد با وزن تولد طبيعی 3500 گرم يا بيشتر در سنين پايين تری راه رفتن، حرف زدن، ايستادن، و نشستن را انجام داده اند. همچنين الگوی تغييرات در نمرات آزمون عقلی در طول حيات افراد همگروه متفاوت بوده است؛ به گونه ای که نتايج آناليز واريانس نشان داد که پس از تعديل برای اثر متغيرهای جنس، کلاس اجتماعی، و سنين حرف زدن يا راه رفتن ملاحظه می گردد که افرادی که با شير مادر تغذيه شده اند در سنين 8 و 15 سالگی دارای ميانگين نمرات بالاتری هم در آزمونهای شفاهی و هم درآزمون های غير شفاهی بوده اند.
يافته های آناليز مسيری نشان داد که تغذيه با شير مادر و وزن تولد، دو تعيين کننده می باشند که به همراه يکديگر می توانند تاثيرات تغذيه ای و روحی، بخاطر تماس با مادر، بر قوای ذهنی داشته و در برنامه ريزی آن در دوران 2، 8، 11، 15، 26، و 43 سالگی نقش داشته باشند. به طوريکه اثر بجای مانده شير مادر بر قوای عقلی در زمان کودکی ممکن است در سنين بزرگسالی خود را به طورمستقيم يا غيرمستقيم ظاهر کند. به عنوان مثال ضرايب استاندارد شده آناليز مسيری که به ترتيب بيانگر ميزان اثرشير مادر برمتوسط سنين حرف زدن يا راه رفتن ، سپس اثر اين سنين بر ميانگين نمرات شفاهی در سنين 8 تا 15 سالگی، و به دنبال آن اثر اين نمرات بر ميانگين نمره آزمون عقلی در 26 سالگی، و در انتها تاثير اين نمره بر ميانگين نمرات آزمون های حافظه و بينايی در سن 43 سالگی به همراه خطای معيار آنها برای زنان اين همگروه به ترتيب ازچپ براست(04/0 = se) 10/0 ، (05/0 = se) 71/0 ، (02/0 = se) 05/0- ، (02/0 = se) 12/0- و در مردان همگروه به ترتيب(06/0=se) 13/0 ، (06/0=se) 75/0 ، (01/0=se) 07/0- ، (02/0=se) 01/0- برآورد شده اند.
نتيجه گيری: يافته های اين مطالعه با نشان دادن روابط معنی دار بين عمل بعضی ازتعيين کننده ها که در آغاز زندگی فعال می شوند با قوای عقلی در بزرگسالی اين نتيجه گيری را ايجاب می کند که در بررسی های طولی همگروهی که نحوه عمل ذهن مطالعه می شود بايد به اثر تغذيه در دوران نوزادی و کودکی توجه ويژه معطوف داشت.
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Aim: Breastfeeding is one of the most important health determinants in infancy and childhood: physical growth and mother-child bonding in this period are two factors that program cognitive ability in later life. The main aim of this study was to examine the long-term effects of breastfeeding on subsequent cognitive performance. Material and Methods: A cohort of 5362 births registered over a period of one week in March, 1946 was selected by stratified sampling, based on the subjects' social class. We collected data for ages 2, 8, 11, 15, 26, and 46 years, and these data were analyzed in 2004-2005 at the school of public health, Tehran. Linear structural equation models were fitted to the data by LISREL 8.12 software in order to find path models. Results: Descriptive findings showed that children weighing ≥3500 grams at birth acquired the ability to walk, talk, stand, and sit earlier than others. Also, subgroups within the cohort showed different patterns of change in their cognitive scores. Analysis of variance revealed that after adjustment for sex, social class, age of talking, and age of walking breastfed children still had higher means of verbal and nonverbal scores at ages 8 and 15 compared to never-breastfed children. Path analysis indicated that breastfeeding and birth weight could program later-life cognitive performance directly or indirectly through the ages of 2, 8, 11, 15, 26, and 43 years. For instance, path coefficients from breastfeeding to ages of talking and walking, to 8-15 verbal scores, to 26-year cognitive scores, and then to memory and visual scores at age 43 were estimated -for females and males, respectively- and form left o the right as follows: -0.12 (se=0.02), -0.05 (se=0.02), 0.71 (se=.05), 0.10 (se=0.04) for women; -0.01 (se=0.02), -0.07 (se=0.01), 0.75 (se=0.06), 0.13 (se=0.06) for men. Conclusion: There are significant relationships between some early life determinants and later cognitive performance; we conclude that in longitudinal studies of later life abilities, early-life nutrition and birth weight should be incorporated in the path analysis of aging. |
