زمينه و هدف: تشخيص افتراقی انتامبا هيستوليتيکا و انتامبا ديسپار از لحاظ بالينی و مطالعات اپيدميولوژی دارای اهميت می باشد. اين دو انگل اگرچه از نظر مرفولوژيی کاملا مشابه اند اما از نظر خصوصيات ژنتيکی، بيو شيميايی و بيماريزايی کاملا متفاوتند. به منظور افتراق اين دو انگل از يکديگر و تعيين فراوانی نسبی هر کدام از آنها، اين بررسی، روی ساکنان مناطق روستايی اهواز و حميديه صورت گرفت.
روش کار: اين بررسی به روی نمونه مدفوع 782 نفر با دو روش مستقيم و فرمالين اثر صورت گرفت. همچنين 21 نمونه آلوده به انتامبا هيستوليتيکا/ انتامبا ديسپار با موفقيت در محيط کشت رابينسون تکثير داده شد و پس از استخراج DNA با روش فنل- کلروفرم، نمونه ها با روش PCR-RFLP و با استفاده از آنزيم HinfI تعيين هويت شد.
نتايج: 75.1% از افراد مورد بررسی، حداقل به يکی از انگل های روده ای آلوده بودند. بالاترين ميزان آلودگی مربوط به انتامبا کلی (51.9%) و کمترين ميزان، مربوط به دی انتامبا فراژيليس (0.76%) بود. 65 نفر (8.3%) به انتامبا هيستوليتيکا/ انتامبا ديسپار آلوده بودند. نتايج PCR-RFLP روی 21 نمونه و مقايسه اين نمونه ها با نمونه های استاندارد نشان داد که 19 (90.48%) نمونه انتامبا ديسپار، 1 نمونه (4.76%) انتامبا هيستوليتيکا و 1 نمونه آلودگی توام با هر دو انگل بود.
نتيجه گيری: اين مطالعه نشان داد که اکثر موارد آلودگی به کيست های انتامبا هيستوليتيکا/ انتامبا ديسپار در منطقه مورد بررسی، مربوط به انتامبا ديسپار می باشد.
|