انتظار می رود بيماری ايسکمی قلبی عامل حدود 40% مرگها و در راس 15 علت بار جهانی بيماری ها در سال 2020 باشد. آنژين صدری ناپايدار يکی از خطرناکترين حالات ايسکمی قلبی است. باتوجه به رابطه ميان سبک زندگی و اين بيماری، تعديل سبک زندگی عامل مهمی در بهبود پيش آگهی آن است. آموزش بهداشت بايد ضمن ارائه آگاهی لازم درباره عوامل خطر قابل تغيير، نگرش بيماران را به نحوی تغيير دهد که رفتارهای ارتقا دهنده سلامتی را در پيش گيرند. آگاهی از ميزان اطلاعات و وضعيت نگرش و سبک زندگی بيماران برای برنامه ريزی آموزش بهداشتی در اين زمينه ضروری است. اين مطالعه به روش توصيفی برای بررسی ميزان آگاهی، وضعيت نگرش و سبک زندگی اين بيماران در دو بيمارستان اصلی دانشگاهی شهر مشهد بر روی 180 بيمار با استفاده از Sequential sampling انجام شده است. شرکت کنندگان به 82 سوال پرسشنامه پاسخ دادند. يافته ها بر پايين بودن سطح کلی آگاهی درباره نقش قلب، علل بيماری، درمان ها، اجزاء تبعيت از پزشک و رفتارهای زيان بار و مشدد درد قلبی دلالت دارند. در اين ميان 80% افراد از استرس بعنوان عامل خطر بيماری قلبی نام می برند. نگرش افراد در زمينه درک شدت بيماری و حساسيت فردی برای ابتلا مجدد و ميزان کنترل شخصی بر سلامتی نسبتا پايين است. موانع مهم انجام رفتار بهداشتی، فقدان کلاس های آموزشی، غيرقابل تحمل بودن هزينه خدمات درمانی و موانع خانوادگی می باشد. اين پژوهش، لزوم آموزش به بيمار توسط کارکنان مراقبت های بهداشتی، توجه پزشکان به باورهای بيماران خود و ارائه توصيه های دقيق و برنامه ريزی شده به ايشان را مورد تاکيد قرار می دهد.