زمينه و هدف: ويبريوکلرا التور، عامل بيماری وبا همواره باعث مشکلات متعدد اجتماعی و اقتصادی است. لذا بررسی مقاومت در اين باکتری نسبت به آنتی بيوتيک های متعدد، همچنين بررسی ژنتيکی عوامل بيماريزای آن در جهت بهبود و سلامت جامعه، موثر و لازم می باشد.

روش کار: ژن hly A به عنوان عامل ايجاد هموليز و سيتوليز سلولی شناخته شده و نقش مهمی در گاستروآنتريت های وبايی دارد. 100 سويه جمع آوری شده از بيماران مبتلا به وبا که از چند شهر مختلف ايران، شامل: تهران، کاشان، کرمانشاه و اهواز بودند، مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از آزمون های بيوشيميايی سرولوژيک استاندارد، ايزوله ها تعيين هويت گرديدند و با تکنيک واکنش زنجيره ای پليمراز (PCR)، ژن بيماريزای hly A در سويه های جدا شده مورد بررسی قرار گرفت.

نتايج: 74% از سويه ها، سروتيپ اوگاوا و 13% NON Agglutination (NAG) و 3% اينابا بودند. از نظر الگويی مقاومت آنتی بيوتيکی، تمامی سويه ها به سيپروفلوکسازين، جنتامايسين و داکسی سيکلين حساسيت نشان دادند، در حالی که 74% سويه ها به کوتريموکسازول، 64% به اريترومايسين و 53% به تتراسيکلين مقاوم بودند. همچنين 100% سويه ها از نظر وجود ژن hly A، مثبت بودند در حالی که 95% سويه ها، فنوتيپ هموليز بتا را بر روی بلاد آگار نشان داده و 5% آنها فاقد هموليز بودند.

نتيجه گيری: در اين مطالعه توصيفی، با الگوی مقاومتی بالايی از باکتری مواجه شديم و بر اين اساس، تتراسيکلين که تاکنون به عنوان داروی انتخابی جهت درمان وبا پيشنهاد می شد از رده خارج می گردد و با بررسی مولکولی ژن hly A، می توان به شناخت بهتر موارد مشکوک به وبا دست يافت.