پوست، بزرگ‌ترين عضو بدن است که اعمال دفاعی و تنظيمی متعدد و مهمی دارد. با توجه به ساختار پيچيده‌ی آن، وضعيت نفوذپذيری پوست می‌تواند توسط عوامل مختلف خارجی و داخلی مانند مواد شيميايی و فشارهای فيزيکی بيماری‌های مختلف پوستی و سيستميک تغيير يابد. امروزه، روش‌های غيرتهاجمی مختلفی برای ارزيابی خصوصيات بيوفيزيکی پوست مورد استفاده قرار می‌گيرند. پارامترهايی مانند آب ازدست رفته از طريق پوست (Trans Epidermal Water Loss [TEWL])، هيدراتاسيون لايه‌ی شاخی اپی‌درم، pH و چربی سطح پوست، برای بررسی وضعيت سد اپی‌درمی ضروری است. استفاده از اين روش‌ها برای ارزيابی سودمندی درمان بيماری‌های پوستی، اثر داروهای موضعی و محصولات آرايشی ـ زيبايی بسيار مهم است. هدف از اين مقاله، مرور روش‌های مختلف و هم‌چنين کاربرد آن‌ها جهت بررسی خواص بيوفيزيکی و بيومکانيکی پوست انسان می‌باشد.