زمينه و هدف: آلوپسی آندروژنتيک شايعترين شکل ريزش موی پيشرونده منتشر و قرينه میباشد که هر دو جنس را مبتلا میکند. الگوی ريزش مو و پاتوفيزيولوژی آن در دو جنس متفاوت میباشد. طبقهبندیهای متفاوتی برای ريزش مو در زنان ارائه شدهاست ازجمله طبقهبندی Ludwig، Hamilton، Chirstmas tree و Early onset hairloss. روش اجرا: اين مطالعه يک مطالعه توصيفی است که در سالهای 1388-1387 در آرايشگاههای شهر اصفهان به انجام رسيده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی زنان در طيف سنی 70-20 سال بود که به اين واحدها مراجعه کرده بودند. روش نمونهگيری در اين مطالعه به شيوه تصادفی ساده بود و طی آن تعداد 1800 خانم مراجعهکننده ازنظر ريزش مو و ديگر فاکتورها موردبررسی قرار گرفتند. دادههای مطالعه پس از جمعآوری با کمک نرمافزار SPSS و استفاده از آزمونهای T، chi-square تجزيه و تحليل شدند. يافتهها: از 1800 خانم مطالعهشده 39.6% (712نفر) دارای ريزش موی آندروژنتيک بوده و 60.4% (1088 نفر) فاقد آن بودند. ميانگين سن زنان مبتلا به ريزش مو 13±50.4 سال و ميانگين سن زنان غيرمبتلا به ريزش مو 13.2±31.9 سال بود و طبق آزمون T student ميانگين سن اين دو گروه تفاوت معنیداری داشت (0.001<P). نتيجهگيری: در مواجهه با خانمهای مبتلا به ريزش مو علاوهبر تفحص در مورد علل روتين، بايد به بررسی اختلالات تيروئيدی، سطح فريتين سرم و هورمونهای آندروژن نيز پرداخته شود. |