1392/6/10، جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۱۳۴-۱۳۹

عنوان فارسی بقای ۵ ساله‌ی بيماران مبتلا به پمفيگوئيد تاولی: پژوهشی در بازه‌ی زمانی ۲۰ ساله
چکیده فارسی مقاله

زمينه و هدف: پمفيگوئيد تاولی (bullous pemphigoid) يک بيماری اکتسابی خودايمنی با تاول‌های زيراپی‌درمی است که معمولاً در گروه سنی بالای 60 سال ديده می‌شود. آمار دقيقی در ارتباط با بقای اين بيماران در ايران در دسترس نيست. اين مطالعه به‌منظور بررسی عوامل خطرساز مؤثر در افزايش مرگ‌ومير بيماران مبتلا به پمفيگوئيد تاولی انجام شد.

روش اجرا: در اين مطالعه‌ی گذشته‌نگر، 66 بيمار پمفيگوئيد تاولی مراجعه‌کننده به بيمارستان رازی از ابتدای سال 1365 تا انتهای سال 1385 مورد مطالعه قرار گرفتند. سن، جنس، نوع کورتيکوستروئيد مورد استفاده، مدت زمان بستری در بيمارستان، شکل بالينی بيماری، ميزان رسوب سلول‌هاي قرمز (ESR) و بيماری‌های همراه جهت تعيين عوامل خطرساز دخيل در ميزان مرگ‌ومير 5 ساله‌ی بيماران مورد بررسی قرار گرفتند.

يافته‌ها: در اين مطالعه، 47 نفر (71.2 %) از بيماران ميزان بقای 5 ساله داشتند. شايع‌ترين بيماری‌های زمينه‌ای را بيماری‌هاي قلبی و عروقي (28.8%)، ديابت (15%) و بيماری‌های تنفسی مزمن (9%) تشکيل می‌داد. بين سن و بقای 5 ساله ارتباط معنی‌داری يافت شد، بدين‌ترتيب که بيماران با سن بالای 70 سال از ميزان بقای 5 ساله کمتری برخوردار بودند (P<0.001). ارتباط معنی‌داری بين جنسيت، نوع کورتيکوستروئيد مورد استفاده، شکل بيماری، مدت زمان بستری، ESR و ميزان بقای 5 ساله بيماران به‌دست نيامد (P>0.05).

نتيجه‌گيری: در مطالعه‌ی حاضر ارتباط معنی‌داری بين سن و ميزان بقای 5 ساله به‌دست آمد. با توجه به اين‌که در اين مطالعه ساير عوامل ارتباطی با ميزان بقای 5 ساله بيماران مبتلا به پمفيگوئيد تاولي نداشتند، انجام مطالعه‌ای بزرگ‌تر و با طراحی مناسب با لحاظ‌کردن عوامل خطرساز احتمالی ديگر برای تعيين دقيق‌تر ميزان بقای اين بيماران توصيه می‌شود.

کلیدواژه‌های فارسی مقاله ميزان بقا, پمفيگوئيد تاولی, عامل خطرساز

عنوان انگلیسی 5-year survival of patients with bullous pemphigoid: A 20-year period study
چکیده انگلیسی مقاله

Background and Aim: Bullous pemphigoid is an acquired autoimmune disease with subepidermal blisters commonly seen in the elderly over 60 years old. The exact survival rate of the patients with bullous pemphigoid was not available in Iran. The aim of this study was to evaluate the risk factors of 5-year mortality of bullous pemphigoid patients.

Methods: In this retrospective study, 66 bullous pemphigoid patients referred to Razi hospital from 1986 to 2006 were studied. Age, sex, consumed corticosteroid type, duration of hospitalization, and clinical form of bullous pemphigoid, ESR and comorbidities were evaluated to determine the risk factors associated with patients’ 5-year mortality rate.

Results: Forty-seven patients (71.2 %) had 5-year survival. The most common comorbidities were cardiovascular diseases (28.8%), diabetes (15%) and chronic respiratory diseases (9%). There was a significant relationship between the age and the 5-year survival rate, in other words patients aged over 70 years had a less 5-year survival rate (P<0.001). There was no statistically significant association with gender, the type of corticosteroid, the disease clinical forms, duration of hospitalization or ESR and 5-year survival (P>0.05).

Conclusion: The current study found a significant relationship between the age of the patients and 5-year survival. Larger studies considering more potential risk factors and more appropriate designs might help to estimate the survival rate of patients with bullous pemphigoid more precisely.

کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله survival rate, bullous pemphigoid, risk factors

نویسندگان مقاله 49089---49090---49091---49092---

نشانی اینترنتی http://jdc.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-36&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده Special
نوع مقاله منتشر شده Research
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات