مقدمه: يکی از مشکلات عمده بيماران ديابتی افزايش قند خون و کاهش ترشح انسولين است که به نوبه خود سبب ايجاد ساير عوارض ديابت میشود. بنابراين به نظر می رسد يافتن ترکيباتی که از بروز ديابت جلوگيری کنند، میتواند مفيد باشد. گاما آمينوبوتيريک اسيد (گابا) يک ميانجی مهاری در سيستم عصبی است. علاوه بر آن گابا، در پاتوفيزيولوژی ديابت نقش دارد. گابا در بافت پانکراس مبتلايان به ديابت کاهش می يابد . اين مطالعه قصد دارد نشان دهد آيا تجويز گابا میتواند از بروز ديابت پيشگيري نمايد. روشها: در اين مطالعه از 20 عدد موش نر نژاد NOD با سن چهار هفته استفاده شد. حيوانات به دو گروه 10 تايی تقسيم شدند. يک گروه از حيوانات روزانه 200 ميکرو مول گابا که درPBS حل شده بود به صورت تزريق داخل صفاقی دريافت نمودند و گروه ديگر به عنوان کنترل، هم حجم گابا از محلول PBSدريافت کردند و به مدت بيست و پنچ روز تحت کنترل قرار گرفتند. يافتهها: ميزان قند خون، گلوکاگن، حجم ادرار و آب مصرفی در گروه دريافت کننده گابا نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داده و غلظت C-peptide پلاسما افزايش معنی داری پيداکرد. همچنين تست تحمل گلوکز نيز نسبت به گروه کنترل به حالت طبيعی بازگشت. نتيجهگيری: تجويز گابا میتواند از طريق حفاظت سلولهای بتای پانکراس و ترشح انسولين و پيشگيری از افزايش ترشح گلوکاگن از ابتلا به ديابت نوع 1 پيشگيری نمايد و شايد بتوان در آينده برای پيشگيری از ديابت نوع 1 از آن کمک گرفت. |