مقدمه : کم خونی، به ويژه در بيماران مبتلا به نفروپاتی،با ديابت همراهی دارد. از آنجا که بعضی گزارشها بر اين دلالت میکنند که کم خونی ممکن است در غياب نفروپاتی هم مشاهده شود، در اين مطالعه اثر ديابت نوع 1 بر کميتهای هماتولوژيک ، در موشهای صحرايی ماده ديابتيک شده با استرپتوزوسين مورد بررسی قرار گرفت. روشها: در اين مطالعه 15 سر موش صحرايی ماده ، بالغ (Virgin) از نژاد Wistar-albino انتخاب و کميتهای هماتولوژيک آنها از جمله : گلبولهای سفيد ، قرمز، پلاکتها ، هموگلوبين، هماتوکريت، MCV, MCH, MCHC و قند خون اندازه گيري شد. سپس تمام حيوانات با دوز mg / kg(IP) 65 استرپتوزوسين ديابتی شدند و کميتهای فوق پس از 45 روز مجددا اندازه گيری شد . اطلاعات بدست آمده با نرم افزار رايانهايSPSS و تست آماری Paired- T testآناليز گرديد. نتايج حاصل به صورت Mean±SD در جداول آماری گزارش و اختلافات آماری با 05/0 P< معنی دار تلقی گرديد. يافته ها: نتايج حاصل از اين بررسی نشان داد که کميتهای هماتولوژيک از جمله : تعداد گلبولهای سفيد، قرمز، پلاکتها، همو گلوبين، هماتوکريت، MCV MCHC, و MCHنسبت به قبل از ديابتيک شدن کاهش و مقدار قند خون افزايش معنی داری را نشان می دهد. نتيجه گيری: نتايج حاصل از اين بررسی نشان داد که در حيوانات مبتلا به ديابت نوع 1 القا شده با استرپتوزوسين، کميتهای هماتولوژيک کاهش میيابد که سازوکار دقيق آن نياز به مطالعات بيشتر دارد. |