|
|
1383/5/11، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۲۳-۳۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقايسه سطح سرمی هموسيستيين در بيماران مبتلا به ديابت نوع ۲ مصرف‌کننده متفورمين و گلی‌بن‌کلاميد |
|
| چکیده فارسی مقاله |
ديابت شايع‌ترين علت نارسايی کليه، نابينايی، آمپوتاسيون غيرتروماتيک و نوروپاتی است. هموسيستيين يک اسيد آمينه سولفوره می‌باشد که رابطه نزديکی با اسيد آمينه متيونين و سيستيين دارد. تبديل متيونين به هموسيستيين و نهايتاً سيستيين با آنزيم‌ها و کوآنزيم‌هايی انجام می‌شود که از جمله مهمترين مواد شرکت‌کننده دراين چرخه ويتامين‌های B6 و B12 و فولات می‌باشد. اثر متفورمين بر غلظت پلاسمايی هموسيستيين از طريق کاهش غلظت ويتامين B12 قبلاً در بيماران تيپ 2 ديابت قندی مطرح گرديده بوده است.
روش‌ها: مطالعه حاضر مطالعه‌ای آينده‌نگر و تجربی- مداخله‌ای به شکل کارآزمايی بالينی ֽ در 76 بيمارمبتلا به ديابت قندی نوع دوم در شيراز می‌باشد. بيماران به دو گروه 38 نفره تقسيم گرديده؛ در گروه اول ازداروی متفورمين با دوز 2000-500 ميلی گرم در روز و در گروه دوم از داروی گلی‌بن‌کلاميد با دوز 5 تا 20 ميلی‌گرم در روزاستفاده شد و حداقل زمان پيگيری شش ماه بود. در اين مطالعه از Hb و MCV بعنوان نشانگرهای کم‌خونی مگالوبلاستيک برای تعقيب وضعيت ويتامين 12B و فولات استفاده شد. اندازه‌گيری غلظت پلاسمايی هموسيستيين ناشتا، HbA1C و قند خون در ابتدا، 3 و 6 ماه بعد انجام گرفت.
يافته‌ها: تفاوت معناداری در سن، جنس، وزن، قد و نمايه توده بدنی (BMI) و ميزان عوامل سرمی در آغاز مطالعه در دو گروه مشابه بود. افزايش ميزان هموسيستيين در بازه سه و شش ماهه پس از شروع درمان در مقايسه با آغاز درمان در گروه متفورمين نشان دهنده افزايش قابل ملاحظه آماری می‌باشد. ( 003/0P=). در پيگيری شش‌ماهه در گروه متفورمين ميانگين سطح پلاسمايی هموسيستيين برابر 58/0 98/10 و در گروه گلی‌بن‌کلاميد برابر 88/0 10 بود.
نتيجه‌گيری: متفورمين باعث افزايش سطح هموسيستيين پلاسما می گردد گرچه اين اثر اندک است ولی قابل ملاحظه می باشد. مقدار زيادی از متفورمين در ديواره معده و روده جمع شده و باعث سوء جذب ويتامين B12 می گردد. بنابراين منطقی است اين‌گونه فرض کنيم که 6 ماه درمان با متفورمين که باعث سوء جذب ويتامينB12 می‌گردد ممکن است باعث افزايش سطح هموسيستيين پلاسما شود. در مطالعه ما درصد افزايش هموسيستيين 54/7 درصد بوده است که شايد علت افزايش بيشتر در مطالعه حاضر در مقايسه با ساير مطالعات، طول مدت بيشتر دريافت متفورمين بوده است. افزايش هموسيستيين سرم ممکن است عوارضی بر روی عروق ايجاد کند که نياز به مطالعه آينده نگر دارد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
دیابت قندی،هموسیستیین،متفورمین،گلی‌بن‌کلامید |
|
| عنوان انگلیسی |
COMPARISON OF SERUM HOMOCYSTEINE LEVEL IN METFORMIN VERSUS GLIBENCLAMIDE TREATED TYPE 2 DM PATIENTS |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Diabetes mellitus is the most common cause of renal failure, blindness, non- traumatic amputation and neuropathy. Homocysteine, a sulfurated amino acid, has a close correlation with Methionine and Cysteine. The conversion of Methionine to Homocysteine and Cysteine is required coenzymes like vitamin B6, B12 and Folate. The effect of Metformin on serum Homocysteine level by decreasing vitamin B12 level in patients with type 2 diabetes mellitus was described previously. Methods: This is a prospective clinical trail study among patients with type 2 diabetes mellitus in Shiraz. 76 patients were divided into two groups (38 patients in each group). First group treated with Metformin 500-2000 mg/day and the second group treated with Glibenclamide 5-20 mg/day with follow up period of at least 6 months. Hb and MCV were used in follow up to detect megaloblastic anemia, indicator of B12 and folate deficiency. Fasting plasma Homocysteine level Hb A1C and blood sugar were measured in baseline and at 3 and 6 months follow up periods. Results: There was no significant difference between age, sex, weight, height and BMI and baseline serum profile between the two groups. Homocysteine level increased significantly in Metformin group at 3 and 6 months(P=0.003 and 0.001 respectively). Mean plasma homocysteine level after 6 months were 10.98±0.58 μmol/l in Metformin and 10.0± 0.88 μmol/l in Glibenclamide group, with significant difference between the two groups (P=0.001). Conclusion: Metformin increases the plasma Homocysteine level. Metformin will accumulate highly in gastrointestinal wall and cause malabsorption of vitamin B12, therefore we can conclude that the use of Metformin for 6 months can cause vitamin B12 malabsorption and increase in plasma homocysteine level. Increase in plasma homocysteine level was 7.54% in our study that is higher in comparing to the other studies. It can be explained by longer duration of Metformin therapy in our study. Rising in Homocysteine levels may have detrimental effect on vessels that need further study. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Diabetes Mellitus type 2 ,Homocysteine, Metformin, Glibenclamide |
|
| نویسندگان مقاله |
6074---6075---6076---6077---6078--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-411&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
| نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
