1383/5/11، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۶۳-۶۹

عنوان فارسی بررسی باکتريوری بدون علامت در زنان مبتلا به ديابت نوع ۲ در يک جمعيت نمونه ايرانی
چکیده فارسی مقاله

اين مطالعه به منظور بررسی شيوع و عوامل خطر مؤثر در باکتريوری بدون علامت در زنان مبتلا به تيپ 2 ديابت در يک جمعيت نمونه ايرانی صورت پذيرفته است.
روشها: در طی فاصله زمانی فروردين لغايت آذر ماه سال 1383 تعداد 202 خانم غيرباردار مبتلا به ديابت تيپ 2 به روش نمونه گيری از افراد در دسترس انتخاب گرديدند. اين افراد بين 31 تا 78 سال سن داشته و هيچگونه اختلالی در دستگاه مجاری ادراری نداشتند. در اين مطالعه باکتريوری بر اساس وجود 105 کلنی از يک يا حداکثر 2 ميکروارگانيسم در حداقل 2 کشت مثبت به عمل آمده از ادرار افراد تعريف گرديد. تمامی شرکت کنندگان در اين مطالعه فاقد هر گونه علامتی از عفونت دستگاه مجاری ادراری بودند. عوامل خطر برای ابتلا به باکتريوری در شرکت کنندگان در اين مطالعه بررسی گرديد و اين عوامل در گروه‌های دارای باکتريوری و فاقد باکتريوری با هم مقايسه شد.
يافته‌ها: شيوع باکتريوری بدون علامت در شرکت کنندگان در اين مطالعه 9/10% بود. ميکروارگانيسم E.coli شايع‌ترين ميکروبی بود که در محيط کشت ادرار افراد رشد نمود. اغلب ميکروارگانيسم‌های رشد کرده در ادرار شرکت کنندگان، نسبت به کوتريموکسازول، ناليديکسيک اسيد و سيپروفلوکساسين مقاوم بودند. بين پيوری (01/0 >P) و گلوکزوری (05/0 >P) با باکتريوری بدون علامت رابطه معنی داری يافت شد اما سن (45/0 >P)، مدت زمان ابتلا به ديابت (09/0 >P)، ماکروآلبومينوری (10/0 >P) و (75/0 >P) دارای رابطه معنی داری با باکتريوری بدون علامت نبودند.
نتيجه‌گيری: شيوع باکتريوری بدون علامت در زنان مبتلا به ديابت تيپ 2 بيشتر بوده و در اين رابطه پيوری و گلوکزوری می‌توانند به‌عنوان عوامل خطر و دخيل در ابتلا در نظر گرفته شوند. توصيه می‌شود در زنان ديابتی تيپ 2 که بيشتر از 40 سال سن داشته باشند؛ کشت‌های ادرار دوره ای به عمل آيد حتی اگر علامتی از عفونت ادراری نداشته باشند.

کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیابت قندی تیپ 2،باکتریوری بدون علامت،زنان

عنوان انگلیسی ASYMPTOMATIC BACTERIURIA IN TYPE 2 DIABETIC WOMEN IN IRAN
چکیده انگلیسی مقاله Background: This study was performed to evaluate the prevalence and risk factors of asymptomatic bacteriuria (ASB) in women with type 2 diabetes mellitus in Iranian population.
Methods: Between March 2003 and December 2003, 202 nonpregnant women with diabetes type 2 who were between 31 to 78 years old and had no abnormalities of the urinary tract system were included. We defined ASB as the presence of at least 105 colony-forming units/ml of 1 or 2 bacterial species, in two separated cultures of clean-voided midstream urine. All the participants were free from any symptoms of urinary tract infection (UTI). Risk factors for developing bacteriuria was assessed and compared in participants with and without bacteriuria.
Results: In this study, the prevalence of ASB was 10.9% among diabetic women. E.coli was the most prevalent microorganism responsible for positive urine culture. Most of the isolated microorganisms were resistant to Co-trimoxazole, Nalidixic acid and Ciprofloxacin. Pyuria (P<0.001) and glucosuria (P<0.05) had meaningful relation with bacteriuria but no association was evident between age (P<0.45), duration of diabetes (P<0.09), macroalbuminuria (P<0.10) and HbA1c level (P<0.75), and the presence of ASB.
Conclusion: The prevalence of ASB is more prevalent in women with type 2 diabetes, which pyuria and glucosuria can be considered as risk factors in this regard. Routine urine culture can be recommended for diabetic women even when there is not any urinary symptom.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Asymptomatic bacteriuria, Type 2 diabetes mellitus, Women

نویسندگان مقاله 6102---6103---6104---6105---6106---6107---

نشانی اینترنتی http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-416&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده General
نوع مقاله منتشر شده Research
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات