|
1385/2/11، جلد ۵، شماره ۳، صفحات ۱۹۷-۲۰۶
|
|
|
عنوان فارسی |
ژنتيک رتينوپاتی ديابتی: بررسی نقش ژن VEGF |
|
چکیده فارسی مقاله |
VEGF فاکتور رشد نسبتاً جديدی است که قابليتهای بيولوژيک بسيار متنوعی را داراست. شأن عمده اين قابليتها، هدايت و تعيين مسير سلسله واکنشهايی است که در بستر عروقی (بهويژه ميکرو واسکولار) بافتها و اندامهای مختلف روی میدهند. روش ها: در مطالعه حاضر طی روش ARMS-PCR، نقش تغييرات ساختمانی ژن VEGF در بروز استعداد يا مقاومت افراد ديابتی نسبت به رتينوپاتی ديابتی ارزيابی شده است. توزيع فراوانی چهار پلیمورفيسم در موقعيتهای *C/T7-، *G/C1001-، *G/A1154- و *C/A2578- در بين بيماران مبتلا به T1DM (248 نفر) و زيرگروههای با رتينوپاتی (135 نفر) و بدون رتينوپاتی(113 نفر) آنها همراه با گروه شاهد (سالم) (95 نفر) که همگی از جمعيت "بريتانيايی- قفقازی" بودهاند، بررسی گرديد. يافته ها: با مقايسه توزيع فراوانی آللها/ ژنوتيپهای پلیمورفيک در ميان جمعيتهای بيمار، شاهد و همچنين در بين دو زيرگروه ديابتی های با و بدون رتينوپاتی، به طور خاص در مورد پلیمورفيسم *C/T7- و تنها در هنگام مقايسه دو زيرگروه اخير (DR- و DR+) اختلاف قابل ملاحظه و معناداری قابل مشاهده بود (98/1=OR؛ 002/0=P). نتيجه گيری: با توجه به نقش محوری VEGF در پاتوفيزيولوژی رتينوپاتی های ايسکميک، مطالعه حاضر در پی پاسخ به اين پرسش بوده که آيا میتوان اين افزايش بيان را ثانويه به نوع آرايش ساختمانی ژن VEGF دانسته و آن را "وابسته به آلل" در نظر گرفت؟ نتيجه تحقيق حاضر چنين بيان میدارد که يکی از پلیمورفيسمهای مورد بررسی، حداقل در بستر شرايط بيوشيميايی ديابت، از چنان قابليت "عملکردی" و يا پتانسيل فنوتيپيکی برخوردار است که بتواند احتمالاً با کنترل سطح و کيفيت پاسخ ژن VEGF به محرکهای محيطی و تنظيم ميزان بيان آن، نقش مهمی را در پاتوفيزيولوژی DR ايفا نمايد. با توجه به نقش ضعيف تر عوامل ژنتيکی در DR - در مقايسه با ساير عوارض ديابت- ، يافته های اين مطالعه حاکی از وزن و اثر قابل ملاحظه سازوکارهای "وابسته به ساختمان" ژن VEGF در بروز DR دارند و البته بررسی مجدد فرضيه اين مطالعه ميان تعداد بيشتری از بيماران ديابتی (DR- و DR+)، می تواند مکمّل تحقيق حاضر باشد.
|
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
رتينوپاتي، VEGF، پلي مورفيسم |
|
عنوان انگلیسی |
GENETICS OF DIABETIC RETINOPATHY: STUDY OF VEGF GENE |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background: VEGF is newly discovered growth factor that has diverse biologic properties. The bottom-line of these activities is conduction and orchestration of a series of reactions that are taking place at microvasculature of different tissues/organs. Among the growth factors, cytokines and other mediators that reflect meaningful alteration in their local/systemic level, VEGF is the distinct player which can explain by its own all hemodynamic and architectural manifestations present in diabetic retinopathy (DR). The present study was conducted to pursue the role of a candidate gene structure variation, VEGF gene polymorphisms, in genetic susceptibility/resistance to development of DR through a cross sectional case-control study. Methods: The frequency of four SNPs in VEGF gene at positions –7*C/T, –1001*G/C, –1154*G/A and –2578*C/A has been traced among 248 type 1 diabetic subjects (135 DR+, 113 DR−) along with 95 healthy controls. The populations had "British-Caucasian" background and ARMS-PCR technique was employed for DNA genotyping. Results: Comparing the polymorphic variants' frequency at both allelic and genotypic levels among different groups/subgroups, significant difference was noticeable for –7*C/T polymorphism between diabetic patients with vs. without DR, while T allele conferred protective effect (p=0.002; OR=1.98). Conclusion: Contemplating that up-regulation/over-expression of VEGF (local/systemic) as a common pre-requisite for DR development, our hypothesis was that whether the VEGF gene structural variations is correlated with the magnitude of VEGF expression in response to different stimuli present in diabetic context, namely hypoxia and hyperglycemia. Our data indicate that among the examined polymorphisms of VEGF gene, only SNP at position –7*C/T harbored significant difference between DR+ vs. DR− cases, proposing phenotypic impact for that SNP illustrating by evolvement/impediment of DR. However, reminding the insubstantial role of genetic issues in development of DR relative to DN or DNU, replicating current hypothesis by providing larger sample size and also employing more polymorphic markers could shed more light on the subject of present study. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Retinopathy, VEGF, Polymorphism |
|
نویسندگان مقاله |
6163---6164---6165---6166--- |
|
نشانی اینترنتی |
http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-360&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|