|
|
1385/2/11، جلد ۵، شماره ۳، صفحات ۲۴۴-۲۵۶
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی تأثير آموزش تغذيه بر فراسنج‌های بيوشيميايی ، وضعيت تغذيه و آگاهی، نگرش و عملکرد بيماران مبتلا به ديابت نوع ۱ |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مراقبت‌های پزشکی - تغذيه ای در بيماران مبتلا به ديابت، از بروز و پيشرفت عوارض جلوگيری می‌کند. يافته های متناقضی در زمينه تأثير آگاهی بر بهبود کنترل متابوليک بيماران مبتلا به ديابت نوع 1 وجود دارد. اين بررسی با هدف تعيين تأثير آموزش تغذيه بر فراسنج‌های بيوشيميايی، وضعيت تغذيه و آگاهی، نگرش وعملکرد مبتلايان به ديابت نوع 1 انجام شد.
روش‌ها: مطالعه از نوع نيمه تجربی مداخله گر self-control بود. نمونه گيری به روش سرشماری انجام شد. برای جمع آوری داده ها از روش مشاهده (اندازه گيری فشار خون فراسنج‌های بيوشيميايی و آنتروپومتريک ) و مصاحبه و تجزيه و تحليل داده‌ها با نرم افزارهای SPSS و Food processor و آزمون‌های آماری t مزدوج و مک نمار انجام شد. در شروع مطالعه فراسنج‌های بيوشيميايی با روش‌های استاندارد اندازه گيری شد. پس از تکميل پرسشنامه های KAP و يادآمد خوراک، بيماران به مدت 12 ساعت آموزش ديدند و سه ماه بعد از آموزش مجددا فراسنج‌های بيوشيميايی اندازه گيری و پرسشنامه KAP و يادآمد خوراک تکميل شد و داده های قبل و بعد از آموزش مقايسه شدند.
يافته ها: تعداد 30 بيمار مبتلا به ديابت با ميانگين سنی 3/11 ± 8/30 (45-15) سال در اين بررسی شرکت داشتند. ميزان تحصيلات از ابتدايی تا فوق ديپلم متغير بود. ميانگين مدت ابتلا به بيماری 44/6 ± 9/10 سال بود. بعد از مداخله آموزشی، FBS، ميزان HbA1C، کلسترول تام، LDL-C وتعداد دفعات هيپوگليسمی در هفته کاهش يافت. دريافت درشت مغذی‌ها، درمحدوده توصيه شده برای افراد مبتلا به ديابت بود. دريافت کربوهيدرات ساده و کلسترول کاهش و فولات، ويتامين C وفيبر افزايش يافت. دريافت کلسيم کمتر از ميزان توصيه شده روزانه بود. نمره آگاهی و عملکرد افزايش يافت. در حالی‌که آزمون مک نمار تغيير معنی داری در نگرش افراد در بعضی از موارد را نشان نداد.
نتيجه گيری: يافته های اين بررسی نشان داد که آموزش تغذيه موجب تغييرات معنی داری در فراسنج‌های بيوشيميايی، افزايش دريافت فيبر و ويتامين C و کاهش دريافت کلسترول و کربوهيدرات ساده شده و موجب بهبود کنترل متابوليک و هم چنين افزايش سطح آگاهی ، نگرش و عملکرد در اين گروه از بيماران گرديد. بنابراين آموزش تغذيه در کنار انسولين درمانی از عوامل مهم در کنترل بيماری ديابت نوع 1 می‌باشد.
|
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
آموزش تغذيه- وضعيت تغذيه، ديابت نوع 1، فراسنج‌هاي بيوشيميايي، KAP |
|
| عنوان انگلیسی |
EFFECT OF NUTRITION EDUCATION ON BIOCHEMICAL INDICES, NUTRITIONAL STATUS, KNOWLEDGE, ATTITUDE AND PRACTICE IN TYPE 1 DIABETES MELLITUS. |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Medical-nutritional interventions, can reduce the risk of complicationsin T1DM. There has been some conflicting data on the issue of the association between diabetes knowledge and metabolic improvement of T1DM patients. Therefore the aim of this study was to evaluate the effect of nutrition education on biochemical changes, nutritional status, knowledge, attitude and practice of patients withT1DM in Aligoodarz.
Methods: This study was a self – control quasi survey. Census sampling was used for subject selection. ِِData was collected by observation and interview techniques. Biochemical indices were measured on blood samples by standard methods and anthropometric measurements, diet survey and KAP study were carried out on 30 patients with T1DM by a nutritionist at the first and 3 months after training. All cases participated in educating programs for 12 hours. The results were analyzed by SPSS and Food processor softwares and results compared with paired t-test and McNemar test. P-values less than 0.05 were considered as significant.
Results: 30 patients with 15 – 45 years old ( Mean ± SD = 30.8 ± 11.3 ) participated in study all participants were educated. Mean duration of diabetes was 10.9±6.44 years. FBS, HbA1c, total cholesterol and LDL-C levels decreased significantly. After educating interventions also hypoglycemic attacks reduced. Macronutrients intake were in recommended ranges for diabetic patients. Simple carbohydrates and cholesterol intakes decreased and dietary Folate, Vit c and fiber increased. Calcium intake was less than RDA. Both knowledge and practice scores increased significantly (P<0.001). Attitude was changed for some items significantly.
Conclusion: Findings of this project emphasyzed on the importance of nutrition education to patients with T1DM. It may significantly changes biochemical indices, dietary fiber and simple carbohydrate and improves metabolic control in T1DM. And the patients KAP scores increased. Thus appropriate nutrition education as well as insulin therapy are the main factors in metabolic control of T1DM. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Nutrition Education, Nutritional status, IDDM, Biochemical indices, KAP |
|
| نویسندگان مقاله |
6188---6189---6190---6191--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-365&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
| نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
