روش‌ها: اندازه‌گيری سطح کارنيتين ‌آزاد سرم با استفاده از کيت آنزيماتيک شرکت Roche  و اسپکتروفتومتر uv  و بررسی دريافت مواد غذايی به روش ياد آمد 24 ساعت و يادداشت غذايی انجام پذيرفت .  

يافته ها:  ميانگين کارنيتين آزاد سرم در گروه هيپرکلسترولميک به طور معنی داری بالاتر از ميانگين اين متغير در گروه نورموليپيدميک بود ،‍ [ به ترتيب98/4 ± 94 / 83 در مقابل 67/3 ± 30/44  ميکرو مول در ليتر ( 001/0P <  )]. در خصوص ميانگين دريافت روزانه کارنيتين و مواد مغذی موثر در بيوسنتز آن در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.

 نتيجه گيری:   بالاتر بودن سطح سرمی کارنيتين ‌آزاد در گروه هيپرکلسترولميک را نمی توان ناشی از تفاوت در دريافت روزانه کارنيتين و يا پيش‌سازهای آن دانست . افزايش سطح سرمی اين متغير را می‌توان به واکنش تطابقی بدن به صورت افزايش احتمالی در بيوسنتز ، افزايش آزادسازی از ذخائر بافتی و يا کاهش احتمالی در دفع ادراری کارنيتين در پاسخ به افزايش ليپيدهای سرم نسبت داد . انجام مطالعات بعدی جهت تعيين سازوکار افزايش سطح سرمی کارنيتين ‌آزاد در بيماران هيپرکلسترولميک مفيد به نظر می رسد.