روش‌ها: 1030 نفر شامل 452 مرد و 578 زن از افراد شرکت کننده در مطالعه قند و ليپيد تهران جهت يک مطالعه مقطعی به طور تصادفی انتخاب شدند. ميزان قند خون ناشتا، HDL-C و زير گروه های آن، تری گليسريد و کلسترول اندازه گيری شد. همچنين عوامل موثر در چاقی مانند نمايه توده بدنی و  فشار خون اندازه گيری شدند. يک قطعه از ژن آپوليپوپروتئين E با استفاده از تکنيک PCR تکثير شد، سپس پلی مورفيسم مورد نظر با استفاده از تکنيک RFLP مشخص شد ((HhaI.

يافته ها: حضور آلل e2 ارتباط معنی داری با افزايش ميزان HDL-C ( مردان: mg/dl 13± 48 E2=  در مقابل  mg/dl 9± 42 E4= ؛ 009/0 P= ، زنان: mg/dl 15± 51 E2= در مقابل  mg/dl 10± 45 E4 =؛ 007/0P= )و HDL2 ( مردان: mg/dl 8± 17 E2= در مقابل mg/dl 6 ± 13 E4 =؛ 039/0P=، زنان: mg/dl 10± 20 E2= در مقابل  mg/dl 7± 16 E4= ؛007/0P=)در دو جنس مرد و زن نشان داد. اين ارتباط با در نظر گرفتن اثر جنس و سن همچنان معنی دار بود.

نتيجه گيری: ارتباط معنی داری بين پلی مورفيسم آپوليپوپروتئين E با ميزان تغييرات HDL-C و زير گروه های آن وجود دارد. اين يافته اهميت اثر تغييرات ژنی را بر ميزان سطح ليپيد نشان می دهد.