|
|
1385/3/11، جلد ۵، شماره ۴، صفحات ۳۶۹-۳۷۶
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی تأثير مشاوره رژيم غذايی ديابتی بر کيفيت زندگی بيماران مبتلا ديابت نوع دو مراجعه کننده به کلينيک تغذيه بيمارستان امام حسين(ع) شاهرود |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: بيماری ديابت از جمله بيماری‌های مزمنی است که به مراقبت پزشکی مداوم و آموزش خود مراقبتی نياز دارد و تغذيه درمانی جزء جدا نشدنی از مديريت ديابت می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثير مشاوره رژيم غذايی ديابتی بر کيفيت زندگی بيماران مبتلا ديابت نوع دو مراجعه کننده به کلينيک تغذيه بيمارستان امام حسين(ع) شاهرود صورت گرفته است.
روش‌ها: در پژوهش حاضر که يک مطالعه کارآزمايی بالينی تصادفی شده (Randomized Clinical Trial) است، تعداد 144بيمار 65 - 35 ساله مبتلا به ديابت نوع دو، مراجعه کننده به کلينيک تغذيه بيمارستان امام حسين (ع) شاهرود انتخاب گرديدند و به طور تصادفی در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. سپس برای نمونه های گروه مورد، برنامه مشاوره رژيم غذايی حاوی: 60-50% کل کالری از کربوهيدرات، 20-10% پروتيين و کمتر از 30 درصد چربی، به صورت شفاهی طی يک جلسه 30 دقيقه ای انجام شد و به صورت مکتوب نيز در اختيار آنان قرار گرفت و در گروه شاهد مداخله ای صورت نگرفت. کيفيت زندگی بيماران هر دو گروه، در دو مرحله قبل از مشاوره رژيم غذايی و يک‌ماه پس از آن توسط پرسشنامه کيفيت زندگی SF-36، سنجيده شد و در پايان ميانگين نمره کيفيت زندگی و ابعاد آن در دو گروه مقايسه گرديد. تجزيه و تحليل يافته ها توسط برنامه SPSS انجام شد. از آزمون آماری t جهت آناليز داده‌ها استفاده شد.
يافته‌ها: ميانگين سنی واحدهای مورد پژوهش 10±1/52 سال بود. قبل از مشاوره، کيفيت زندگی کل در 46% از واحدهای پژوهش در سطح ضعيف برآورد گرديد و 2/54% از واحدها اظهار داشتند که وضعيت سلامت آنها نسبت به سال گذشته بدتر است. آزمون آماری تی مستقل با 05/0 P< تفاوت معنی داری را از لحاظ ميانگين وزن، فشارخون سيستوليک و دياستوليک، قند خون ناشتا، قند خون غير ناشتا، کلسترول و تری‌گليسريد خون، پس از مشاوره رژيم غذايی در دو گروه مورد و شاهد نشان داد. همچنين با 05/0 P< تفاوت معنی داری از لحاظ ميانگين نمره کيفيت زندگی کل و ابعاد مختلف آن، پس از مشاوره رژيم غذايی در دو گروه مورد و شاهد مشاهده شد. آزمون آماری تی مزدوج نيز افزايش معنی‌داری از لحاظ ميانگين نمره کيفيت زندگی کل و ابعاد مختلف آن قبل و بعد از مشاوره رژيم غذايی در گروه مورد نشان داد، ولی در گروه شاهد مشاهده نگرديد.
نتيجه گيری: برنامه مشاوره رژيم غذايی باعث بهبود کيفيت زندگی بيماران ديابت نوع دو در ابعاد مختلف آن می گردد، لذا استفاده از برنامه مشاوره رژيم غذايی جهت پيشگيری و کاهش بروز عوارض و افزايش سازگاری بيماران با بيماری ديابت توصيه می‌گردد.
|
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
مشاوره رژيم غذايي ديابتي، كيفيت زندگي، ديابت نوع دو |
|
| عنوان انگلیسی |
EFFECTIVENESS OF DIABETES DIETARY COUNSELING ON QUALITY OF LIFE IN TYPE 2 DIABETIC PATIENTS |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Diabetes is one of the chronic diseases need continual medical care and self care education, and nutritional therapy account as an integral part of dietary management. This study carried out to investigate the effect of diabetes dietary counseling on quality of life in type II diabetic patients.
Methods: As a Randomized Clinical Trial, 144 patients with type II diabetes aged 35-65 years were recruited from patients referred to Imam Hossein Hospital dietary clinic and randomly assigned in case and control groups. A dietary schedule consisting 50-60% carbohydrate, 10-20% protein and less than 30% fat was prescribed at the first orally in a 30-minute counseling session then in written form for case group, while the control group was left without any intervention. The quality of life score was estimated in both groups via using the Short-form 36-Item (SF-36), before dietary counseling and one mouth after the dietary counseling, and the quality of life score between both groups were compared. The data were analyzed using SPSS software. Results: Average age was 52.1±10 years. Before dietary counseling, the quality of life among 46% of subjects was assessed to be poor and 52% claimed their health status poorer than the last year. Independent-Samples T-Test with P<0.05 revealed significant difference in weight, systolic blood pressure, diastolic blood pressure, blood sugar before and after breakfast, blood cholesterol and triglyceride, after dietary counseling in both groups. Also, this test with P<0.05 revealed significant difference in the quality of life score in general and in each dimensions, after dietary counseling in both groups. Paired-Samples T-Test revealed significant increase in the quality of life score in general and in each dimensions on pre and post dietary counseling in case group, but didn’t observe in control group. Conclusion: According to the results, it was revealed that dietary counseling can promote the quality of life in patients with type II diabetes in all dimensions. So, it seems dietary counseling program is essential in prevention and decrease of type II diabetes complications. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Diabetes dietary counseling, Quality of life, Type 2 diabetes |
|
| نویسندگان مقاله |
6515---6516---6517--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-355&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
| نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
