|
1385/5/10، جلد ۶، شماره ۱، صفحات ۱۰۱-۱۰۶
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی اثر فاز اول درمان پريودنتال بر کنترل ديابت نوع ۲ |
|
چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: حدود 90% بيماران ديابتی را مبتلايان به ديابت نوع 2 تشکيل میدهند.گرچه اثر ديابت در اختلالات پريودنشيوم ثابت شده است، ولی در مورد اثر درمان مرحله اول پريودنتال بر کنترل ديابت نتايج متناقض است . هدف از انجام اين تحقيق تعيين اثر مرحله اول درمان های پريودنتال و يا عدم انجام آن بر مقدار هموگلوبين گليکوزيله (HbA1c) به عنوان معيار کنترل ديابت در افراد ديابتی نوع 2 با بيماری پريودنتال متوسط و شديد مراجعه کننده به درمانگاه غدد بيمارستان امام خمينی در سال 84-1383 بود . روشها : اين مطالعه به روش کار آزمايی بالينی تصادفی انجام شد. 30 بيمار مبتلا به ديابت نوع 2 با بيماری پريودنتال متوسط و شديد ، پس از توجيه طرح و کسب رضايت وارد تحقيق شده و آزمايش HbA1c برای آنان با روش HPLC انجام شد . در 15 بيمار به طور تصادفی اعمال جرمگيری و صاف کردن سطوح ريشه و بروساژ انجام گرديد و در افراد گروه شاهد درمانهای فوق انجام نشد. پس از دو ماه، مجدداً آزمايش HbA1c تکرار شد و با آماره مناسب مورد قضاوت قرار گرفت. يافتهها: افراد دو گروه از نظر ميزان از دست دادن چسبندگی پريودونتال مشابه نبودند. ميزان HbA1c اوليه در دوگروه شاهد و بيمار از نظر آماری تفاوتی نداشت . پس از انجام درمانهای پريودونتال گرچه ميزان HbA1c در گروه تحت درمان پريودونتال کاهش داشت، ولی بين دو گروه اختلاف معنی دار آماری به دست نيامد . نتيجهگيری: به دنبال مطالعه فوق، درمان فاز اول پريودنتال بر کنترل ديابت نوع 2 موثر نبود.
|
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
فاز اول درمان پريودنتال، HbA1c، كنترل قندخون، ديابت نوع 2، بيماري پريودنتال |
|
عنوان انگلیسی |
EVALUATION OF FIRST PHASE NON-SURGICAL PERIODONTAL THERAPY ON DIABETES CONTROL |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background: The relationship between diabetes and periodontal diseases has already been proved, but the effect of non-surgical periodontal therapy on the control of diabetes is controversial. The aim of this study was to determine the effect of this type of treatment on the control of diabetes. Methods: In this randomized clinical trial 30 type 2 diabetic patients with moderate to severe periodontitis who were referred to the diabetes clinic of Imam Khomeini hospital during 2004-2005 were studied. The treatment procedure was explained for control group and an informed consent was taken. Scaling and root planning was randomly done for 15 patients, while control group were not treated for periodontal disease. The glycated hemoglobin (HbA1C) and clinical attachment loss was measured for all of the patients before and 2 months after treatment. Results: At the baseline the clinical attachment loss (CAL) was significantly different between two groups. There was no significant difference between baseline HbA1C in the control and the experimental group. After 2 months the HbA1C was reduced in the treated group which was not statistically significant. Conclusion: In this study non-surgical periodontal therapy had not effect on the control of type 2 diabetes. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Non- surgical periodontal therapy, HbA1C, periodontal disease, glycemic control, type 2 diabetes |
|
نویسندگان مقاله |
6640---6641---6642--- |
|
نشانی اینترنتی |
http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-343&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|