بحث الگوی غذايی، مبحثی است که اخيراً مورد توجه متخصصين اپيدميولوژی تغذيه قرار گرفته است اما هنوز به اندازه‌ای که به مواد مغذی يا غذاها توجه می‌شود به اين مقوله توجه نشده است. هر چند که هنوز هم بررسی ارتباط بين مواد مغذی و غذاها با خطر بيماری‌ها در اپيدميولوژی تغذيه حائز اهميت است، اما شواهد متعدد نشان داده‌اند که کارآزمايی‌های بالينی که بر روی يک ماده مغذی خاص متمرکز شده‌اند در نشان دادن اثرات آن ماده مغذی چندان موفق نبوده‌اند اما مطالعاتی که اثر الگوهای غذاهايی را بررسی کرده‌اند, اثرات مشهودی از اين الگوهای غذايی را گزارش نموده‌اند. بنابراين به کارگيری الگوهای غذايی يک روش موثر و کارآ جهت افزايش درک ما از نقش رژيم غذايی در خطر بيماری‌های مزمن است. اما بايد توجه داشت که الگوهای غذايی غالب در جنس های مختلف, نژادها و فرهنگ‌های مختلف و مناطق جغرافيايی با هم متفاوتند. لذا توصيه می‌شود که محققين هر منطقه الگوهای غذايی غالب آن منطقه را شناسايی کنند و بهنگام آموزش افراد جهت تغيير شيوه زندگی بمنظور کاهش عوامل خطر بيماری‌های مزمن, بر اين الگوها تأکيد بورزند. مطالعه حاضر با هدف مرور مطالعات مربوط به الگوهای غذايی غالب و ارتباط آنها با خطر بيماری‌های مزمن انجام شده است.