|
|
1384/5/10، جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۱۱-۱۷
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی تعداد و ميل ترکيبی گيرنده های انسولينی در گلبول‌های قرمز افراد مبتلا به ديابت نوع دو |
|
| چکیده فارسی مقاله |
شناسايی گيرنده انسولين برسطح گلبول‌های قرمز می‌تواند روش مناسبی برای مطالعه تغييرات اين گيرنده در بيماری ديابت و عوارض حاصل از آن باشد. روش‌های معمول جهت اين شناسايی، بيوپسی بافت چربی يا عضلات و کشت سلول و يا تهيه تعداد مناسبی از مونوسيت ها می باشد که انجام آن با اشکالاتی همراه است . در مطالعه حاضر از گلبول های قرمز استفاده شد.
روش‌ها: تعداد ثابتی گلبول قرمز در معرض مقادير ثابت انسولين نشانه دار و مقادير متفاوتی انسولين غيرنشانه دار قرار گرفت و اثر رقابتی در مقابل گيرنده انسولين با سنجش راديواکتيويته باقيمانده برروی گيرنده مورد ارزيابی قرار گرفت. اين مطالعه در سه گروه سالم، ديابتی کنترل نشده (poor control) و ديابتی کنترل شده (good control) مورد بررسی قرار گرفت.
يافته‌ها: نتايج نشان داد که تفاوت معنی داری در ميزان ميل ترکيبی پذيرنده انسولين با انسولين بين افراد سالم و ديابتی کنترل نشده وجود دارد ( 8 00/0 P<) هم‌چنين تفاوتی بين ميزان ميل ترکيبی افراد سالم و ديابتی کنترل شده وجود داشت که از نظر آماری نيز معنی داربود (017/0 P<). به‌علاوه بين ميزان اتصال انسولين به گيرنده اش در افراد ديابتی کنترل شده و کنترل نشده وجود داشت. (009/0P<). اين تغييرات با مقدار هموگلوبين گليکوزيله رابطه معکوس داشت. با استفاده از منحنی اسکاچارد تعداد گيرنده های انسولين نيز بر سطح هر گلبول قرمز در سه گروه مقايسه گرديد. دراين ارزيابی تعداد پذيرنده‌های گلبولی در افراد سالم ، ديابتی و ديابتی کنترل شده به ترتيب 8/72±1820 و 4/40±1026 و2/49±1230 محاسبه گرديد که تفاوت معنی‌داری را نشان داد.
نتيجه‌گيری: با توجه به نتايج بدست آمده، بنظر می رسد که بکارگيری گلبول‌های قرمز برای شناسايی تغييرات در گيرنده انسولين می‌تواند برای مطالعه گيرنده انسولين ، در شرايط فيزيولوژيک و پاتولوژيک بکار رود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
ديابت نوع دو، گيرنده انسولين ، گلبول قرمز، انسولين نشانه دار |
|
| عنوان انگلیسی |
INVESTIGATION OF THE NUMBER AND AFFINITY OF INSULIN RECEPTORS IN RED BLOOD CELLS OF TYPE 2 DIABETICS |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: The determination of insulin receptors on RBC membrane is a suitable tool for the study of these receptors in diabetes and its related complications. The common methods for the study is the biopsy of fat or muscular tissues, cell culture or a preparation of certain amount of monocytes which is associated with some difficulties. Present study utilizes RBC's for this purpose.
Methods: Certain amount of RBCs were exposed to a known amount of labeled Insulin and varying concentration of unlabelled Insulin. The competitive effect of Insulin replacement was determined by the measurement of residual receptor radioactivity. This study was carried out in three groups of healthy, poor controlled and good controlled diabetics.
Results: There were significant differences between the normal and poor controlled diabetics (P=0.017). In addition differences in receptor binding was obtained between good controlled diabetics and normal which were not significant (P=0.09). All changes were inversely proportional to the HbA1C of specimen. Using Scat chard plots the number of receptors in each group, normal, poor controlled and good controlled were determined to be 1820 (± 72.8), 1026 (±40.4) and 1230 (± 49.2) respectively.
Conclusion: Considering the above results, it could be seen that the evaluation of the number of receptors in RBC could be a suitable tool for studying the state of insulin receptor in both physiological and pathological conditions. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Diabetes type 2, Insulin receptors, Red blood cell, Labeled insulin |
|
| نویسندگان مقاله |
6907---6908---6909---6910--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-379&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
| نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
