مقدمه: شواهد موجود نشان می‌دهند که ويسفاتين نقش مهمی در تنظيم هموستاز گلوکز و حساسيت به انسولين دارد. هدف از اين مطالعه بررسی سطح غلظت سرمی ويسفاتين با ديابت بارداری و ارتباط آن با برخی از متغيرهای تن‌سنجی و پروفايل‌های چربی و قندخون بود.
روش‌ها: در اين پژوهش مقطعی، 70 زن باردار بين هفته 24 تا 28 بارداری مورد بررسی قرار گرفتند. 35 زن مبتلا به ديابت بارداری و 35 زن باردار سالم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. اين افراد از لحاظ توده بدنی و سن در دو گروه جور شدند. غربالگری با آزمون تحمل 50 گرم گلوکز خوراکی انجام شد. تشخيص ديابت بارداری براساس معيار کارپنتروکوستان صورت گرفت. از تست‌های قندخون ناشتا و تست تحمل 100 گرم گلوکز خوراکی به منظور کمک به تشخيص ديابت بارداری استفاده شد.
يافته‌ها: ميزان ويسفاتين سرم در افراد مبتلا به ديابت بارداری به طور معنی‌داری پايين‌تر (ng/ml 47/0 ± 29/5 در مقابل ng/ml 53/0 ± 76/7، 05/0< P) از گروه باردار سالم بود. ارتباط آماری معنی‌داری بين سطح ويسفاتين سرم و ساير متغيرهای نمايه توده بدنی، وزن، قد، سن، پروفايل چربی، فشارخون سيستول و دياستول، انسولين و HOMA مشاهده نشد.
نتيجه‌گيری: نتايج اين مطالعه نشان داد که سطح ويسفاتين سرم مبتلايان به ديابت بارداری در مقايسه با گروه کنترل کمتر است. اين نتايج ارتباط احتمالی غلظت ويسفاتين را با ابتلا به ديابت بارداري نشان می‌دهد. هرچند مطالعات بيشتری در اين زمينه برای آشکارشدن سازوکار آديپوکين‌ها در پيشگويی ابتلا به ديابت بارداری مورد نياز است.