1384/6/10، جلد ۵، شماره ۲، صفحات ۱۴۳-۱۵۱
عنوان فارسی شاخص‌های تن‌سنجی و پيش‌بينی کننده بروز ديابت نوع ۲ در بالغين، مطالعه قند و ليپيد تهران
چکیده فارسی مقاله

هدف اين مطالعه تعيين بهترين شاخص تن‌سنجی پيش‌بينی‌کننده بروز ديابت نوع 2 در دو گروه سنی کمتر و بيشتر از 60 سال درجمعيت ايرانی می‌باشد.
روش‌ها: مطالعه حاضر يک مطالعه آينده‌نگر است که در آن 4479 مرد و زن غيرديابتی بالای 20 سال شرکت کننده در مطالعه قند و ليپيد تهران دارای اطلاعات کامل مربوط به فشار خون، قند خون بطور ناشتا و دو ساعت بعد از تزريق 75 گرم گلوکز ، ليپيدهای ناشتای سرم، شاخص‌های تن سنجی از جمله نمايه توده بدنی(BMI) ،اندازه دور کمر (WC) ونسبت دور کمر به دور باسن (WHR) و در نهايت اطلاعات دموگرافيک در متوسط دوره 6/3 سال پيگيری شدند. در پايان اين دوره قند خون ناشتا و دو ساعته افراد اندازه‌گيری گرديد. فراسنج‌های بيوشيميايی در نمونه خون ناشتا اندازه‌گيری شدند. رگرسيون لجستيک با روش مرحله‌ای برای تخمين ميزان خطر نسبی بروز ديابت در ارتباط با هر يک از شاخص‌های تن‌سنجی در 3 الگو يا طرح صورت گرفت.
يافته‌ها: در طی 6/3 سال پيگيری، 166 فرد ديابتی(7/3%) تشخيص داده شدند؛ بطوری‌که ميزان بروز ديابت يک درصد در هر سال تخمين زده شد(مردان،7/3% و زنان،7/3%، 95/0P=). افرادی که در طی پيگيری ديابتی شدند؛ BMI، WC و WHR بيشتری نسبت به کسانی که غيرديابتی باقی ماندند داشتند. در افراد زير 60 سال، WC چاق شاخص‌ پيش‌بينی کننده بروز ديابت فقط در الگوهای 1 و 2 بود در حالی‌که دو شاخص WHR چاق و BMI چاق در هر 3 الگوی اين گروه سنی بروز ديابت را پيش‌بينی کردند. بطوريکه نسبت شانس ارايه شده و فاصله اطمينان آن در اين 3 الگو به ترتيب برای BMI چاق(5/9-9/2)3/5، (3/6-8/1)4/3 و (1/5-1/1)4/2 و برای WHR چاق (8/5-1/2)5/3، (8/5-4/1)4/3 و (9/4-3/1)6/2 بوده است. در افراد دارای سن≤60 سال نمايه توده بدنی چاق در الگوهای 1 و 2 و WHR بالا فقط در الگوی 1، بروز ديابت را پيش‌بينی کردند ولی در اين گروه سنی WC چاق پيش‌بينی کننده بروز ديابت در هر 3 الگو با نسبتهای شانس و فاصله اطمينان (1/4-3/2)6/4، (9/8-3/2)5/4 و (7/7-8/1)8/3 بود.
نتيجه‌گيری: چاقی عمومی (kg/m2 30 BMI≥) و WHR چاق، دو شاخص پيش‌بينی کننده بروز ديابت نوع 2 در جمعيت ايرانی زير 60 سال شناخته شدند، در حالی‌که در ايرانی‌های بالای 60 سال، WC چاق به عنوان تنها شاخص پيش‌بينی کننده بروز ديابت يافت گرديد. بنابراين هنگام بکارگيری شاخص های تن سنجی در پيش بينی ديابت نوع 2، سن را هم بايد مد نظر داشت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نمايه توده بدني، اندازه دور كمر، نسبت دور كمر به دور باسن، ديابت نوع 2
عنوان انگلیسی ANTHROPOMETRIC PARAMETERS AS HELPFUL FACTORS FOR PREDICTION OF TYPE 2 DIABETES ONSET, TEHRAN LIPID AND GLUCOSE STUDY
چکیده انگلیسی مقاله Background: The aim of this study was to determine the best Anthropometric indices for prediction of the risk of type 2 Diabetes in lower and higher 60 years old population in Tehran.
Methods: As a prospective study among 4479 non-diabetic men and women over 20 years from the participants of Tehran Lipid and Glucose Study (TLGS) who had complete data of blood pressure, plasma glucose in the fasting state and 2 hours after ingestion of 75 g glucose (2-hPG) as well as fasting serum lipids, anthropometric measurement including body mass index (BMI), waist circumference (WC), waist-to-hip ratio (WHR) and demographic data at baseline and were followed for a mean duration of 3.6 years. Subjects reevaluated for measurement of fasting Glucose and 2-hPG at follow-up. Diabetes and its associated risk factors were defined according to the ADA criteria. Different measurements of general and central obesity were defined based on the WHO criteria. Logistic regression analysis with stepwise conditional method was used to estimate the Odds Ratio (OR) with 95% CI. Results: A total of 166 new cases of type 2 diabetes (3.7%) were diagnosed during 3.6 years of follow-up, with an approximately one percent per year incidence rate (men=3.7% and women =3.7%, P= 0.95). Diabetic subjects of follow-up were significantly more obese than nondiabetics considering their BMI, WC and WHR. In subjects aged< 60 years high WC was a predictor of diabetes only in model 1 and 2, while general obesity and high WHR predicted diabetes risk in all the 3 models. In these 3 models the OR of general obesity were 5.3(2.9-9.5), 3.4(1.8-6.3), 2.4(1.1-5.1) and the OR of high WHR were 3.5(2.1-5.8), 3.4(1.4-5.8) and 2.6(1.3-4.9), respectively. In subjects aged≥ 60 years general obesity predicted diabetes only in models 1 and 2, while high WHR was a predictor of diabetes risk only in model 1. In this age group, high WC predicted diabetes in all models 1, 2, 3 with the OR of 4.6 (2.3-4.1), 4.5 (2.3-8.9) and 3.8 (1.8-7.7), respectively.
Conclusion: General obesity and high WHR in young Iranian subjects (< 60years) and high WC in older ones (≥ 60 years) are the important anthropometric indices for prediction of type 2 diabetes. Age should be considered when using different anthropometric indices for predicting the risk of type 2 diabetes.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Body Mass Index, Waist-to-hip ratio, Waist circumference, type 2 Diabetes
نویسندگان مقاله 7226---7227---7228---7229---
نشانی اینترنتی http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-374&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده General
نوع مقاله منتشر شده Research
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات