طی سال‌های اخير، مطالعاتی در بعضی کشورها پيرامون عوامل خطر بيماری‌های قلب و عروق وآگاهی وعملکرد افراد نسبت به اين عوامل صورت گرفته است. عوامل خطر بروز بيماری‌های قلبی و عروقی شامل عوامل غيرقابل تعديل، رفتاری و فيزيولوژيک می‌باشند. با توجه به مطالعات اندک در اين زمينه در ايران و ضرورت پيشگيری از بيماری‌های قلبی و عروقی، شناخت ميزان آگاهی و سطح عملکرد افراد از اين عوامل خطر مورد بررسی قرار گرفته است.
روش‌ها: در اين مطالعه مقطعی ابتدا 1576 نفر از ساکنين منطقه 17 پايگاه تحقيقات جمعيتی شهر تهران در سال 81 به صورت نمونه گيری تصادفی خوشه‌ای جدا شدند. از اين ميان 181 نفر مجدداً انتخاب شدند. فراوانی هريک از عوامل مؤثر بر سلامت قلب وعروق مانند ورزش، کلسترول خون بالا، استعمال دخانيات، چاقی، فشار خون بالا، بيماری قند، سابقه فاميلی سکته قلبی، مرد بودن، هيجان و استرس، زندگی بدون تحرک، غذای پرنمک، مصرف سبزيجات و ميوه‌جات، چربی حيوانی، غذای پرچرب و گوشت قرمز مورد بررسی قرار گرفت. همچنين عملکرد افراد مورد مطالعه جهت کنترل عوامل خطر نيز بررسی شد ( نمونه‌گيری دو مرحله‌ای).
يافته‌ها: در اين مطالعه 8/71 درصد از افراد مورد مطالعه زن و 2/28 درصد از آنان مرد بودند. اطلاع افراد از بيماری‌های قلبی- عروقی با ميزان تحصيلاتشان ارتباط معنی‌دار آماری داشت (001/0P<). به عقيده افراد مورد مطالعه، شايع‌ترين علل مرگ و مير بزرگسالان به ترتيب سکته قلبی (2/65%)، تصادفات (44%) و سرطان‌ها (3/13%) بود.
در اين مطالعه9/77% از افراد از تأثير نمک در رژيم غذايی به عنوان عوامل خطر در بروز بيماری‌های قلبی و عروقی اطلاع داشتند و 74% افراد بنا به اظهار خودشان روغن مايع مصرف می‌نمودند.
نتيجه‌گيری: با توجه به نتايج حاصل از اين مطالعه، دانش افراد در مورد عوامل خطر بيماری‌های قلب و عروق از سطح بالايی برخوردار است. با اين حال بين آگاهی افراد و عملکرد آنها تفاوت واضحی وجود دارد. ارائه الگوهای مناسب در تغذيه، فعاليت بدنی و فراهم آوردن برنامه های مدون آموزشی برای افراد جامعه،در عملکرد آنان بسيار مؤثر می‌‌باشند.