مقدمه: چاقی يکی از مشکلات تهديد کننده حيات بوده که با بيماری‌هاي قلبی- عروقی، ديابت و ديس ليپيدمی مرتبط می‌باشد. با توجه به کمی اطلاعات در زمينه مقادير نرمال شاخص‌های آنتروپومتريک در ايران خصوصاً در بزرگسالان؛ اين مطالعه جهت بررسی توزيع مقادير دور کمر، وزن و شاخص توده بدنی در جمعيت ايرانی طراحی شده است.
روش‌ها: در اين مطالعه از داده‌های مطالعه بيماری‌های غير واگيردار که در سال 2005 در ايران انجام شد استفاده گرديده است. 79611 نفر از افراد 20-64 ساله به روش نمونه‌گيری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. روش LMS جهت تعيين صدک‌های مختلف برای متغيرهای دور کمر و شاخص توده بدنی در مقابل سن به کار برده شد.
يافته‌ها: ميانگين دور کمر با افزايش سن افزايش داشته و در تمام سنين به جز 20 تا 24 سال در زنان بيش از مردان بود. ميانگين BMI در تمام سنين در زنان بيش از مردان بود؛ در حالی که ميانگين وزن و قد در تمام سنين در مردان بيش از زنان بود. افزايش BMI، وزن و دور کمر در مردان بيش از زنان با اختلالات متابوليک همچون ديابت، پرفشاری خون و هيپرکلسترولمی مرتبط بود.
نتيجه‌گيری: با توجه به بالاتر بودن شاخص توده بدنی و دور کمر در زنان و ارتباط مستقيم چاقی با بيماری‌های قلبی، ديابت و ديس ليپيدمي؛ لزوم توجه بيشتر به چاقی خصوصاً در زنان و بهبود آموزش و کاهش وزن در اين جنس مشخص می‌گردد.