مقدمه: کمبود ويتامين D با بروز بيماری‌هاي قلبی عروقی در ارتباط است و اين در حالی است که بيماری‌های قلبی عروقی يکی از علل مهم مرگ و مير در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 می‌باشد. بر طبق تحقيقات انجام گرفته، کمبود ويتامينD، بيماری‌های قلبی عروقی و اختلال در پروفايل ليپدی در بيماران ديابتی نوع 2 در مقايسه با افراد سالم از شيوع بالايي برخوردار است. پيشنهاد شده که ويتامين D می‌تواند اثرات بالقوه مفيدی روی پروفايل ليپيدی داشته باشد و از اين طريق در پيشگيری از بيماری‌هاي قلبی عروقی مؤثر باشد.
روش‌ها: اين مطالعه مورد- شاهدی بر روی 180 نفر شامل 95 بيمار مبتلا به ديابت نوع 2 و 85 فرد سالم انجام گرفت. بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 از بين مراجعه کنندگان به انجمن ديابت ايران و براساس معيارهای مطالعه، به طور تصادفي انتخاب شدند. دو گروه از نظر سن و جنس با يکديگر تطابق داشتند. سطح سرمی کلسيم، فسفر، ويتامين D، هورمون پاراتيروئيد و پروفيل ليپيدي شامل سطح سرمی ناشنای کلسترول تام، تری گليسريد, کلسترول LDL و HDL اندازه‌گيری شدند.
يافته‌ها: سطح سرمی 25 هيدروکسی ويتامينD و پاراتورمون به طور معنی‌داری در بيماران ديابتی به ترتيب پايين‌تر و بالاتر از افراد سالم بود. همان طور که انتظار می‌رفت سطح سرمی کلسترول تام، تری گليسيريد و LDL در بيماران ديابتی بالاتر و سطح سرمی HDL پايين‌تر از افراد گروه کنترل بود که اين اختلاف در مورد تری‌گليسيريد معنی‌دار بود. سطح سرمی 25 هيدروکسی ويتامينD در بيماران ديابتی با ميانگين سطح سرمی TG و LDL/HDL ارتباط منفی داشت. در گروه کنترل سطح سرمی 25 هيدروکسی ويتامين D با تمام اجزاي پروفايل ليپيدی ارتباط معکوس و با ارتباط مستقيم داشت.
نتيجه‌گيری: در هر دو گروه ارتباط معکوسی ميان سطح سرمی 25 هيدروکسی ويتامين D با TG و LDL/HDL و ارتبتط مسقيمی با HDL کلسترول مشاهده شد. نتايج مطالعه حاضر با ساير مطالعات محدودی که در اين زمينه انجام گرفته مشابه بود. جهت اعلام نتيجه قطعی در اين زمينه مطالعات بيشتری از جمله مطالعات مداخله‌اي  لازم است.