مقدمه: هدف از اين مطالعه، بررسی ويژگی‌های کارکرد آناليتيک دو روش مستقيم و محاسبه‌ای سنجش ميزان LDL و مقايسه دو روش از نظر تاثير بر طبقه‌بندی در تشخيص هايپر کلسترولمی است.
روش‌ها: تعداد 352 نفر از مراجعه کنندگان به يکی از آزمايشگاه‌های تهران به صورت پی در پی وارد مطالعه شدند. داده‌های جمعيت شناختی و خصوصيات بالينی و عوامل خطر بيماری‌های کرونر با يک پرسشنامه جمع‌آوری شدند. يک نمونه خون ناشتا از شرکت کنندگان تهيه و سرم آن جداسازي و فريز شد. همه نمونه‌ها در يک روز از نظر ميزان کلسترول تام، ليپوپروتئين با تراکم بالا و ميزان تری‌گليسريد (TG) به روش آنزيمي مورد ارزيابی قرار گرفتند. ميزان ليپوپروتئين با تراکم پايين (LDL) به دو روش محاسبه‌ای فريدوالد و روش مستقيم هموژن مورد سنجش قرار گرفت. برای مقايسه کارکرد آناليتيک دو روش از تحليل رگرسيونی و منحنی بلاند-آلتمن استفاده شد.
يافته‌ها: مقدار LDL سنجش شده با دو روش ارتباط قوی و معنی‌داری داشت (95/0(r= . روش محاسباتی داراي سوگيری مثبت نسبت به روش مستقيم بود که اين سوگيری در سطوح بالاتر TG واضح‌تر بود. عملکرد روش محاسباتی در طبقه‌بندی بيماران بر اساس معيارهای NCEP-ATP-III به ويژه در افراد دارای عوامل خطر بيشتر، بهتر از روش مستقيم بود.
نتيجه‌گيری: در اين مطالعه روش مستقيم سنجش LDL برتری خاصی در مقايسه با روش محاسباتی نداشت. تا زمانی که روش‌هاي مستقيم دقيق‌تری در دسترس قرار بگيرند، استفاده از روش‌های مستقيم بايد با احتياط بيشتری انجام شود.