مقدمه: ميزانNon HDL کلسترول در نمونه‌های غير ناشتا ارزشمند بوده، روش اندازه‌گيری آن آسان است و می‌تواند حوادث قلبی عروقی را پيش‌بينی نمايد. اين مطالعه جهت مقايسه نقش افزايش اين اندکس در مقايسه با LDL کلسترول به عنوان يک فاکتور خطرسندرم متابوليک انجام شده است.
روش‌ها: در اين مطالعه از اطلاعات مربوط به 3277 نفر از افراد بزرگتر از 15 سال که با نمونه‌گيری تصادفی خوشه‌ای از سطح شهر زنجان انتخاب و در مطالعه قلب سالم شرکت کرده بودند، استفاده شده است. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از روش‌های آماری Chi-Square و ضريب همبستگی پيرسون، محاسبه odds ratio و آناليز رگرسيون لجستيک انجام شد.
يافته‌ها: 31% موارد مورد بررسی مبتلا به سندرم متابوليک بودند. LDL-C بالا در 21% و Non HDL-C بالا در 9/31% افراد با سندرم متابوليک ديده شد. در بررسی همبستگی بين متغيرها رابطه قوی و مثبتی بين ميزان LDL-C و Non-HDL-C به دست آمد (0001/0=P، 839/0:r). ميزان odds ratio برای سندرم متابوليک در حضور Non HDL-C بالا (001/0=P؛ 2/6-1/4: 95% CI) 1/5 بود که اين ميزان برای LDL-C (01/0=P؛ 2/3-1/2: 95% CI) 6/2 است.
نتيجه‌گيری: در اين مطالعه در افراد مبتلا به سندرم متابوليک، تعداد موارد اختلال در Non HDL-c به وضوح بيشتر است. لذا
c-Non HDL در مقايسه با LDL-c به عنوان يک عامل خطر سندرم متابوليک ارزشمندتر بوده و پيگيری اختلالات ليپيدی در بيماران مبتلا به سندرم متابوليک با Non HDL-c ارجحيت به مراتب بيشتری نسبت به LDL دارد.