روش‌ها: اين مطالعه توصيفی- مقطعی در 851 کودک و نوجوان با دامنه سنی 4 تا 19 سال انجام شد. سندرم متابوليک بر اساس معيارهای تغيير يافته ATPIII تعريف شد. برای بررسی الگوی عوامل خطرزای سندرم متابوليک از تحليل عاملی استفاده شد.

يافته‌ها: شيوع سندرم متابوليک در پسران و دختران به ترتيب 8/10 و 0/10 درصد بود. غلظت سرمی NO_x در افراد مبتلا به سندرم متابوليک بعد از تعديل سن و جنس بالاتر بود (2/25 در برابر 9/27 mmol/L، 04/0P=). تعداد افراد با سندرم متابوليک در پايين‌ترين چارک NO_x در مقايسه با چارک بالايی NO_x از 1/6 به 2/13 درصد افزايش يافت (014/0P=)؛ پس از تعديل سن و جنس، شانس ابتلا به سندرم متابوليک در افرادی که در چارک بالايی NO_x  قرار داشتند، بالاتر بود (نسبت شانس 2/2، 029/0P=). در کل جمعيت سه عامل فشار خون/چاقی، ليپيد/چاقی و گلوکز/اکسيد نيتريک شناسايی شد که توجيه کننده 9/59 درصد واريانس کل داده‌ها بود. تفکيک بر اساس جنس، مجدداً سه عامل را در هر جنس مشخص کرد، اما اين بارNO_x  در مردان در دو عامل وارد شده بود.

نتيجه‌گيری: متابوليت‌های سرمی اکسيد نيتريک با سندرم متابوليک در کودکان و نوجوانان ارتباط دارد، علاوه بر آن در آناليز بررسی هم‌گروهی عوامل خطرساز متابوليکی،  NO_x با اجزای ديگر سندرم متابوليک به ويژه قند خون ناشتا همراه گرديد.