Juvenile ossifying Fibroma های فکين نسبتا نادر و مهترين اعضای گروه ضايعات Fibro-Osseous را تشکيل می دهند. اتيولوژی و خاستگاه بافتی آنها کاملا روشن نشده است و هيستوپاتولژی نسبتا گوناگونی دارند. يافته های راديوگرافيک، بسته به سرعت گسترش، مرحله و قدمت ضايعه از يک راديولوسنسی کيست مانند تانمای شيشه ماتی (گراندگلاس) متراکم با حدود کاملا متمايز تغيير می کند. از نظر هيستولوژی علاوه بر خصيصه های کلی يک Ossifying Fibroma استرمای پرسلول حاوی تعداد زيادی استئوبلاست و سلولهای چند هسته ای غول آسا (استئوکلاستها) و بخصوص جزايری از Psammoma-Like Bodies را نيز نشان می دهند. ضايعه بسيار اگرسيو و بهمين دليل صفاتی چون "Locally Invasive و يا Low Grade Malignancy" با تمايل به عود به آن داده شده است. بازنگری به ليتراتور مسئله دشواری در تحقق تشخيص قطعی .J.O.F را مبتنی بر فقط يکی از پارامترهای کلينيکی، راديوگرافی و يا هيستولوژی روشن می سازد. در يک Management صحيح در مورد .J.O.F بنظر می آيد که تفکيک اين ضايعه از ديگر نئوپلاسمهای نيک خيم و بدخيم، خصوصا ديسپلازی فيبرو بسيار مهم است. دو مورد Ossifying Fibroma از نوع اگرسيو و وسيع فک پايين در دو پسر بچه 4 و 7 ساله گزارش می شود. اين دو مورد خصيصه های .J.O.F را بخوبی در ابعاد مختلف متجلی می نمايند. مطالعات کلينيکولابراتواری، راديوگرافيک و هيستوپاتولوژيک معماهای تشخيصی مطرح شده در ارتباط با اين دو تومور وسيع و اگرسيو فک را بعنوان .J.O.F حل نمودند و درمان جراحی آنها از طريق Hemimandibulectomy بدون عوارض بعد از عمل انجام گرفت.