1383/12/11، جلد ۱۸، شماره ۱، صفحات ۸۱-۹۱

عنوان فارسی مقايسه اثر سه ماده اچ کننده پرسلن (PHA-APF-HF) بر روی استحکام برشی باند کامپوزيت- پرسلن
چکیده فارسی مقاله بيان مسأله: ترميم‌های پرسلنی بسيار مستعد شکستگی هستند و يکی از راههای ترميم آنها استفاده از کامپوزيت و سايلن بر روی پرسلن اچ‌شده است؛ از طرفی، برخی از مطالعات، اچ‌کننده معمول و کارای پرسلن يعنی اسيدهيدروفلوئوريک را برای بافتهای بدن مضر دانسته‌اند.
هدف: مطالعه حاضر با هدف ارزيابی تأثير دو ماده Aciduted Phosphated Fluoride (APF) و Phosphoric Acid (PHA) بر روی پرسلن در مقايسه با Hudro Fluoric Acid (HF) و نيز تأثير Unfilled Resin و Dentin Bonding بر استحکام باندکامپوزيت پرسلن انجام شد.
روش بررسی: در اين مطالعه تجربی،120 بلوک پرسلنی به ابعاد 2×5×5 ميليمتر تهيه شد و سطح باند بلوک‌ها سندبلاست گرديد؛ سپس نمونه‌ها به سه گروه چهل‌تايی تقسيم شدند؛ گروه اول با HF 5/9% اولترادنت به مدت يک دقيقه اچ شد؛ گروه دوم با APF،23/1% ايرانی کيميا به مدت 10 دقيقه و گروه سوم با PHA 37% ايرانی کيميا به مدت يک دقيقه اچ شد؛ سپس در هر گروه، در سطح نيمی از نمونه‌ها سايلن اولترادنت به کار برده شد و در سطح نيم ديگر از سايلن استفاده نشد. در مرحله بعد به نيمی از نمونه‌های دارای سايلن Unfilled Resin و به نيم ديگر Dentin Bonding زده شد؛ در مورد نمونه‌هايی که سايلن نداشتند نيز به همين منوال عمل شد؛ يعنی بر سطح نيمی از نمونه‌های فاقد سايلن هر گروه Unfilled Resin و بر سطح نيم ديگر Dentin Bonding به کار برده شد؛ سپس بر روی تمام نمونه‌ها استوانه کامپوزيتی به ابعاد 2*4 ميليمتر گذاشته شد. نمونه‌ها به مدت 24 ساعت در آب مقطر 37 درجه سانتيگراد نگهداری شدند و سپس 500 سيکل حرارتی را گذراندند و پس از آن در دستگاه اينسترون، استحکام باند کامپوزيت- پرسلن مورد آزمون قرار گرفت. پس از آن نوع شکست با استفاده از استريوميکروسکوپ با بزرگنمايی 40 برابر تعيين گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمونهای آماری 3 Way ANOVA، Kaplan- Maier و Tukey- HSD و با سطح معنی‌داری 05/0P< مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته‌ها: در بررسی سطح پرسلن‌های اچ شده، مشخص شد که PHA وAPF فقط قادرند به طور مختصری سطح پرسلن را خشن سازند و هيچ ميکرواندرکاتی برای بهبود استحکام باند پرسلن- کامپوزيت ايجاد نمی‌کنند؛ در حالی که HF بخوبی سطح پرسلن را اچ می‌کند و ميکرواندرکات‌هايی برای گير ايجاد می‌کند؛ همچنين با توجه به نتايج حاصل از آزمون استحکام برشی باند نمونه‌ها، HF در بهبود استحکام باند پرسلن- کامپوزيت نقش داشت (05/0P<) اما سايلن اولترادنت هيچ نقش معنی‌داری در بهبود استحکام باند کامپوزيت- پرسلن نداشت (05/0P>).
نتيجه‌گيری: با توجه به نتايج حاصل از مطالعه حاضرکاربرد سايلن اولترادنت بر روی سطح پرسلن سندبلاست‌شده و اچ‌شده با PHA يا APF نمی‌تواند جايگزين کاربرد همين سايلن بر روی سطح سندبلاست شده و اچ شده با HF گردد.

کلیدواژه‌های فارسی مقاله پرسلن،اچینگ،سایلن،عامل باندینگ،اسید هیدروفلوریدریک،فلوراید فسفاته اسیدی

عنوان انگلیسی Effect of three porcelain etchants type (HF-APF-PHA) on porcelain- composite shear bond strength
چکیده انگلیسی مقاله

Statement of Problem: Porcelain restorations are susceptible to fracture and a common method for repairing is the use of silane and composite on etched porcelain. Although HF is very effective in porcelain etching but has detrimental effects on tissues.

Purpose: In this study, the effect of APF and PHA was compared with HF in porcelain etching. Also the role of silane, unfilled resin and dentin bonding in bond strength of composite- porcelain was evaluated.

Methods and Materials: In this experimental in-vitro study, one-hundred twenty porcelain square blocks (552 mm) were prepared and bonding surfaces of each sandblasted. Samples were divided into three groups. The first group (n=40) were etched with buffered HF 9.5% (Ultradent) for 1 min., the second group (n=40) were etched with Iranian APF 1.23% (Kimia) for 10 minutes and the third group (n=40) were etched with Iranian PHA 37% (Kimia) for 1 min. Ultradent silane was applied on the surfaces of half of cases in each group. On the surfaces of half of silane-treated samples unfilled resin was applied and dentin bonding was used on the surfaces of the remaining. Samples without silane were treated in a similar manner. Composite cylinder with 4mm diameter and 2 mm height was bonded to porcelain. Specimens were stored in 37°C distilled water for 24 hours and subjected to 500 cycles. Shear bond strength was measured with an Instron machine and type of fracture was evaluated using a stereomicroscope. Results were analyzed using 3 way ANOVA, Kaplan- Maier and Tukey HSD tests.

Results: Findings showed that PHA and APF roughened the porcelain surface without creating retentive micro undercuts but HF etches porcelain and creates retentive microundercuts. Ultradent silane had no significant effect on bond strength of porcelain- composite. Unfilled resin with Ultradent silane compared with dentin bonding with the same silane is more effective in bond strength of composite- porcelain.

Conclusion: Based on present study, application of Ultradent silane on sandblasted and etched porcelain with PHA or APF cannot be used as an alternative to this silane on sandblasted and etched porcelain with HF.

کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Porcelain; Etching; Silane; Bonding agent; Hydrofluoric acid; Acidulated phosphated fluoride;Phosphoric acid; Adhesive; Shear; Strength

نویسندگان مقاله 15099---15100---15101---

نشانی اینترنتی http://jdm.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-338&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده general
نوع مقاله منتشر شده Research
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات