1383/12/11، جلد ۱۸، شماره ۱، صفحات ۹۲-۹۷

عنوان فارسی جاينت سل گرانولوما: بررسی مقطعی در بخش آسيب شناسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران (۷۹-۱۳۶۵)
چکیده فارسی مقاله  

بيان مسأله: جاينت سل گرانولوما، ضايعه‌ای راکتيو يا شبه تومورال است که وقوع آن در دهان به فکها و غشای مخاطی لثه محدود می‌شود. با وجود طبقه‌بندی اين ضايعه به انواع محيطی و مرکزی هر دو گروه نمای بافت‌شناختی مشابهی دارند. انواع داخل استخوانی آن از نظر موضعی مهاجم بوده و باعث تخريب استخوان، درد و لقی دندانها می‌شود و انواع محيطی آن گاهی تورم‌های زخمی‌ ايجاد می‌‌کنند که از نظر بالينی به پيوژنيک گرانولوما و فيبروم اسيفيه محيطی شباهت زيادی دارند. از آنجا که بروز انواع مرکزی و بخصوص محيطی جاينت سل گرانولوما، شايع است، بنابراين آگاهی دندانپزشکان از متغيرهای وقوع اين بيماری به منظور تشخيص صحيح بالينی آن امری مهم تلقّی می‌گردد.
هدف: مطالعه حاضر با هدف تعيين توزيع فراوانی متغيرهای سن، جنس و محل ضايعات جاينت سل گرانولومای محيطی و مرکزی در بيماران مراجعه‌کننده به بخش آسيب‌شناسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر به روش مقطعی، توصيفی با استفاده از پرونده‌های موجود انجام گرفت. جامعه آماری بيماران مراجعه‌کننده به بخش آسيب‌شناسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سالهای 79-1365 بودند که تشخيص آسيب‌شناختی ضايعه دهانی آنها جاينت سل گرانولومای محيطی يا مرکزی گزارش شده بود. از مجموع پرونده‌های موجود در اين بخش پرونده بيماران مبتلا به انواع محيطی و مرکزی جاينت سل گرانولوما استخراج شد و اطلاعات مربوط به سن، جنس، نوع ضايعه (محيطی و مرکزی) و محل وقوع آن در فرم‌های از پيش تهيه شده ثبت گرديد؛ اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS مورد تحليل قرار گرفتند.
يافته‌ها: از مجموع 737 نمونه گزارش‌شده با عنوان جاينت سل گرانولوما، 573 مورد محيطی و 164 نمونه مرکزی بودند. طيف سنی نمونه‌ها در انواع محيطی 2-90 سال و در انواع مرکزی 4-70 سال بود. قلّه وقوع ضايعات جاينت سل گرانولومای محيطی در مردان در دهه اول، در زنان در دهه چهارم و در انواع مرکزی در مردان و زنان در دهه دوم بود. از نظر محل وقوع ضايعات 246 (94/42%) از نمونه‌های محيطی در فک بالا و 327 مورد (06/57%) در فک پايين رخ داده بود. در نوع مرکزی 54 مورد (93/32%) در فک بالا و 110 مورد ( 07/67 % ) در فک پايين گزارش شده بود. در نوع محيطی 272 (30/47 %) از نمونه‌ها در زنان و 302 مورد (70/52%) در مردان و در نوع مرکزی 103 مورد (88/62%) از نمونه‌ها در زنان و 61 مورد (19/37%) در مردان گزارش شده بود.
نتيجه‌گيری: در اين مطالعه نوع محيطی در مردان در دهه چهارم و فک پايين و نوع مرکزی در زنان در دهه دوم و فک پايين بيشتر مشاهده شد.

کلیدواژه‌های فارسی مقاله جاینت سل گرانولومای محیطی،جاینت سل گرانولومای مرکزی،ضایعات راکتیو

عنوان انگلیسی Giant cell granuloma: a cross- sectional study in oral and maxillofacial pathology department of dental faculty of Tehran University of Medical Sciences (1986-2000)
چکیده انگلیسی مقاله

Statement of Problem: Giant cell granuloma (G.C.G) is a reactive lesion which affects the jaws and oral mucosa of gingiva.This lesion is classified to central and peripheral ones. The histopathologic aspects of central and peripheral G.C.G is the same. The central lesions are aggressive and cause osseous destruction. The peripheral G.C.G produces ulcerative swellings similar to pyogenic granuloma or peripheral ossifying fibroma. Since the peripheral and central G.C.G are common lesions, the awareness of dentists of different aspect of G.C.G is very important.

Purpose: The aim of this study was a statistical evaluation of variables such as age, gender and location of peripheral and central G.C.G in oral and maxillofacial pathology department of Dental Faculty of Tehran University of Medical Sciences.

Materials and Methods: This study was a cross-sectional, case series one. The medical records of oral and maxillofacial pathology department of Dental Faculty of Tehran University of Medical Sciences was assessed in two steps: In the first stage, the medical records of patients with pathologic report of peripheral and central G.C.G were selected and reviewed. In the next step, the informations such as age, gender and location of peripheral and central G.C.G were registered in data forms. The obtained data were analyzed by SPSS statistical software.

Results: The results showed that the age range in peripheral and central G.C.G were 2- 90 and 4-70 years, respectively. The peak incidence of peripheral and central G.C.G was in the third and second decades, respectively. The peripheral G.C.G was more common in men (52.70%) than women (47.30%). This finding in central G.C.G was 37.19% for men and 62.88% for women. 57.06% of peripheral G.C.G cases were in mandible and 42.94% in maxilla. The occurrence of central G.C.G was 67.07% in mandible and 32.93 % in maxilla.

Conclusion: Based on this study, the peripheral lesions were more frequent in men, third decade and mandible and the central lesions in women, second decade and mandible.

کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Peripheral giant cell granuloma,Central giant cell granuloma,Reactive lesions

نویسندگان مقاله 15102---15103---15104---

نشانی اینترنتی http://jdm.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-339&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده general
نوع مقاله منتشر شده Research
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات