|
|
1383/7/10، جلد ۱۷، شماره ۴، صفحات ۷۶-۸۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
ارزيابی همبستگی فاصله کرست استخوان آلوئول تا CEJ در راديوگرافی‌های پريايپکال، پانوراميک و بايت‌وينگ با ميزان واقعی آن |
|
| چکیده فارسی مقاله |
بيان مسأله: با وجود محدوديتهای راديوگرافی، تشخيص مناسب ضايعات پريودنتال بدون در اختيار داشتن راديوگرافی‌های دقيق امکان‌پذير نمی‌باشد؛ زيرا راديوگرافی، تصوير قابل مشاهده‌ای از استخوان پشتيبان را در اختيار قرار می‌دهد و به عنوان معيار ثابتی از مقدار استخوان پشتيبان در طی مطالعه عمل می‌نمايد. هدف: مطالعه حاضر با هدف مقايسه دقت سه نوع راديوگرافی پری‌اپيکال، بايت‌وينگ و پانوراميک در تعيين فاصله کرست استخوان آلوئول تا محل (Cementoenamel Junction) CEJ دندانها انجام شد. روش بررسی: در اين تحقيق مقطعی، 120سطح اينترپروگزيمالی دندانها به هنگام جراحی توسط پروب پريودنتال اندازه‌گيری و با عنوان اندازه واقعی ثبت گرديد. قبل از جراحی 40 سطح تحت راديوگرافی بايت‌وينگ، 40 سطح تحت راديوگرافی پری‌اپيکال و 40 سطح تحت راديوگرافی پانوراميک قرار گرفته بودند و فاصله CEJ تا کرست استخوان آلوئول بر روی نگاره راديوگرافی توسط پروب پريودنتال اندازه‌گيری و ثبت شده بود. هر روش در گروهی جداگانه مورد تحليل آماری قرار گرفت و ضريب همبستگی Pearson برای داده‌ها مورد بررسی قرار گرفت. يافته‌ها: هنگامی که ضخامت استخوان باقيمانده برای جراح در حد ميليمتر هم حائز اهميت باشد، راديوگرافی بايت‌وينگ از اهميت ويژه‌ای برخوردار است؛ ولی هنگامی که تحليل استخوان در حد متوسطی است، راديوگرافی پانوراميک به دليل اين که در 89% موارد، تغييرات استخوانی را نزديک به ميزان واقعی نشان می‌دهد، می‌تواند مورد قبول باشد. همچنين بين ميزان واقعی فاصله CEJ تا کرست استخوان و اين فاصله در راديوگرافی پری‌اپيکال همبستگی زيادی وجود داشت (94/0r= و 000/0P<). همبستگی Pearson در راديوگرافی بايت‌وينگ و ميزان واقعی نيز بسيار زياد بود )98/0r= و 000/0P<). اين همبستگی در بين راديوگرافی پانوراميک و ميزان واقعی نسبت به روشهای راديوگرافی بايت‌وينگ و پری‌اپيکال کمتر بود (72/0r = و 000/0P<). از طرفی در نواحی قدامی برای اندازه‌گيری تغييرات استخوان، روش راديوگرافی پری‌اپيکال با ضريب همبستگي93/0 نسبت به روش راديوگرافی پانوراميک با ضريب همبستگي72/0 برتری دارد و پيشنهاد می‌گردد برای يررسی تغييرات استخوانی در اين نواحی از راديوگرافی پری‌اپيکال استفاده شود. نتيجه‌گيری: به نظر می‌رسد، در مواردی که تغييرات استخوانی در حد شديد يا متوسط باشد، راديوگرافی بايت‌وينگ از اهميت ويژه‌ای در تعيين تشخيص برخوردار است؛ اما در مواردی که تحليل استخوان اندکی وجود داشته باشد، می‌توان از راديوگرافی پانوراميک استفاده نمود تا بيمار در معرض تشعشع بيشتری قرار نگيرد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
رادیوگرافی پری‌اپیکال،رادیوگرافی بایت‌وینگ،رادیوگرافی پانورامیک،تحلیل استخوان،کرست استخوان آلوئول |
|
| عنوان انگلیسی |
Evaluation of the correlation of (he distance between the alveolar crest and cementoenamel junction inpreiapical. bitewing and panoramic radiographs with its actual distance |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Statement of Problem: In spite of the limitations of Radiography, diagnosing of periodontal diseases without having accurate radiographs is inadequate because it provides a visible image of the supporting bone to the clinician and works as a fixed measure of the supporting bone during the study.
Purpose: The aim of this study is to compare the precision of preiapical, bitewings and panoramic radiographs in determining the distance between the alveolar crest (AC) and cementoenamel junction (CEJ) of teeth.
Materials and Methods: Statistically this is a survey study in which 120 interproximal surfaces of teeth were measured during surgery by periodontal probing and recorded as the actual measurement. Then 40 sites underwent bitewing, 40 sites preapical and 40 others panoramic radiography and the distance of CEJ up to the alveolar crest of bone was measured on them by periodontal probe and recorded. Then each group was analyzed separately and the Pearson's correlation coefficient was examined for the data.
Results: The results of this study showed that when the thickness of the remaining bone in a millimeter limit
is important for (he surgeon, the bitewing radiography has a prime importance, but when bone loss is
moderate, the panoramic radiography showing %89 of the cases close to the actual measure, can be
acceptable. On the other hand, in anterior sites for determining the bone alteration, preiapical radiography
with a 0.93 correlation coefficient is superior to the panoramic radiography with a correlation coefficient of
0.72 and we suggest it for examining the changes of bone in these sites.
Conclusion: whenever the bone alteration is moderate or severe, it seems that, bitewing radiography is of
particular importance, but when the bone loss is little, panoramic radiography can be used and there is no need
to put the patient on unnecessary radiation. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Alveolar crest,Periapical radiography,panoramic radiography |
|
| نویسندگان مقاله |
15402---15403---15404--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://jdm.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-349&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
general |
| نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
