| چکیده فارسی مقاله |
بيان مسأله: موقعيت (Posture) سر و ستون گردنی(Craniocervical Posture) به عنوان عاملی مؤثر در رشد و نمو و عملکرد ساختارهای دندانی صورتی مطرح شده است. توجه به ارتباط بين Posture کرانيوسرويکال و انواع مال‌اکلوژن‌ها و فرم سر و صورت (مورفولوژی کرانيوفاسيال) می‌تواند در تصميم‌گيری بهتر جهت درمان مال‌اکلوژن‌های مختلف مفيد باشد. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی وجود يا عدم وجود ارتباط بين Posture کرانيوسرويکال و مال‌اکلوژن‌های کلاسII و کلاس III اسکلتال انجام شد. روش بررسی: در اين مطالعه توصيفی- تحليلی و مقطعی، 76 بيمار مبتلا به مال اکلوژن اسکلتال کلاس II و کلاس III در دو محدوده سنی 11-9 سال و بالای 18 سال انتخاب شدند؛ از بيماران در موقعيت طبيعی سر (Natural Head Position: NHP) راديوگرافی لترال سفالومتری تهيه شد. بعد از Tracing علاوه بر آناليزهای رايج سفالومتری، زوايای کرانيوسرويکال(NSL/CVT,NSL/OPT) و زوايای سرويکوهوريزونتال (,OPT/HOR (CVT/HOR نيز جهت تعيين Posture کرانيوسرويکال اندازه گيری شد. يافته‌ها: با توجه به Posture کرانيوسرويکال، بيماران کلاس II اسکلتال بيشتر سرشان را به سمت جلو و پايين متمايل کردند (Flexion) و بيماران کلاس III اسکلتال بيشتر سرشان را به سمت عقب و بالا متمايل کردند (Extension)؛ در نتيجه مال‌اکلوژن اين بيماران شديدتر به نظر رسيد. با افزايش سن، بيماران کلاس II اسکلتال سرشان را به سمت جلو و پايين بيشتر متمايل کردند و مال‌اکلوژن بيماران شديدتر به نظر رسيد؛ در صورتی که بيماران کلاس III اسکلتال با افزايش سن، سرشان را به سمت عقب و بالا متمايل کردند و باز هم موجب شديدتر به نظر رسيدن مال اکلوژن شد. در بيماران کلاس II اسکلتال، Postureکرانيوسرويکال همبستگی معنی‌داری با رشد عمودی داشت، ولی با رشد افقی همبستگی کمی نشان داد. در بيماران کلاس III اسکلتال Postureکرانيوسرويکال با هيچ‌کدام از ابعاد رشدی عمودی و افقی همبستگی نشان نداد. در بيماران کلاس II و III اسکلتال، مقادير
Na.prep-point A وpog-Na.prep با Posture کرانيوسرويکال همبستگی معنی‌داری نشان داد. نتيجه‌گيری: از آنجا که اساس طرح درمان در ديدگاههای جديد ارتودنسی از نمای صورت آغاز می‌گردد و با استفاده از نتايج حاصل از آناليزهای سفالومتری تعديل می‌گردد، توجه به Posture کرانيوسرويکال علاوه بر زوايای سفالومتری اين مزيت را دارد که تشديد يا اصلاح روابط فکی با تغيير در موقعيت سر در طرح درمان در نظر گرفته می‌شود. |
| چکیده انگلیسی مقاله |
Statement of Problem: Craniocervical Posture is a factor in the development and function of Craniofacial Structure. Previous studies of different samples have demonstrated associations between craniocervical posture and craniofacial morphology.
Purpose: This study aimed lo examine whether any significant association is evident or not between craniocervical posture and the occurrence of Class il & Class III skeletal malocclusions. Materials and Methods: A sample of 76 subjects with Class II & Class III skeletal malocclusion aged 9-i 1 and>18 years were selected. None of them had received orthodontic treatment. Lateral cephalometric radiographs were taken in natural head position (NHP), and craniocervical and craniohorizental angels were traced and determined for analysis of craniocervical posture. Results: According to the craniocervical posture, most class II skeletal patients have flexed heads and class MI skeletal patients have extended heads, as a result malocclusion in these patients seems to become more severe.With increase in age. class II skeletal patients have more flexed their heads and malocclusion become more severe, while with increase in age in class ill skeletal patients, their heads become extended and once again malocclusion thought lo be more severe. In class II skeletal patients, craniocervical posture has a significant correlation with the vertical growth pattern, but shows little correlation with the horizontal growth pattern. In class 111 skeletal patients, craniocervical posture shows no correlation to any of the vertical & horizontal growth patterns, of course the mean of vertical angles is less in these patients and probably in order to make these relation significant in Class III skeletal patients there is need for more samples, in class II & class III skeletal patients, the amount of Na.prep-point A and pog-Na.prep with craniocervical posture shows a significant correlation.
Conclusion: Consideration of craniocervical posture (in addition to cephalometric angles) lead to making better treatment planning. |
