1386/2/11، جلد ۲۰، شماره ۲، صفحات ۱۵۶-۱۶۲

عنوان فارسی بررسی تغييرات ميزان اينترلوکين-۶ (IL-۶) در مايع شيار لثه‌ای حين حرکات ارتودنسی
چکیده فارسی مقاله زمينه و هدف:  در سال‌های اخير مواد مختلفی در مايع شيار لثه (GCF) به عنوان مارکرهای تشخيصی جهت بررسی وقايع بيولوژيک و پروسه‌های بيوشيميايی مرتبط با turnover استخوان در حين حرکات ارتودنسی، مورد توجه قرار گرفته‌اند. غلظت IL-6 حين حرکات ارتودنسی در مايع شيار لثه در هفته اول پس از اعمال نيرو افزايش می يابد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابی تغييرات IL-6 در مايع شيار لثه در طول 4 هفته پس از اعمال نيروی ارتودنسی انجام شد.

روش بررسی: 14 بيمار (9 زن و5 مرد با ميانگين سني5/2 ±1/15 سال) که بايد پره‌مولر اول آنها خارج می‌شد و دارای مال‌اکلوژن کلاس I بودند، در اين کارآزمايی بالينی شرکت کردند. يکی از دندان‌های کانين فک بالای هر بيمار با يک نيروی مداوم ارتودنسی (فنر NiTi) تحت حرکت ديستالی قرار گرفت(Distalized Canine: DC). بر روی دندان کانين قرينه آن براکت ارتودنسی قرار گرفت، ولی نيروی ارتودنسی به دندان وارد نشد (Contralateral Canine: CC) و يکی از دندان‌های کانين فک پايين به عنوان کنترل در نظر گرفته شد و هيچ دستگاهی روی آن قرار نگرفت (Antagonist Canine: AC). وضعيت پريودنتال بيماران قبل از مداخله و 14 و 28 روز پس از مداخله ثبت گرديد. مايع شيار لثه‌ای در بيماران قبل از مداخله و 14 و 28 روز پس از آن به صورت مجزا از سطوح مزيال و ديستال دندان‌های مورد بررسی توسط کاغذ مخصوص جذب GCF جمع‌آوری شد و سپس ميزان IL-6  توسط روش ELISA تعيين گرديد. ميزان IL-6 در سطوح مزيال و ديستال دندان‌های DC، CC و AC قبل و بعد از اعمال نيرو با روش‌های آماری ANOVA  برای داده های تکراری و مقايسه چندگانه LSD مورد آناليز آماری قرار گرفت. 05/0>P به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.

يافتهها: با وجود اين که شاخص‌های التهابی لثه (ايندکس پلاک و شاخص خونريزی از لثه) در هر دو دندان DC و CC نسبت به زمان آغاز مطالعه افزايش يافت، ولی اين اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. ميزان IL-6 در GCF در دندان DC نسبت به دو دندان ديگر افزايش معنی‌داری را در 14 روز پس از مداخله نشان داد (002/0P=). همچنين ميزان IL-6 در دندان DC در 14 روز پس از مداخله به صورت معنی‌داری بالاتر از زمان آغاز مطالعه و 28 روز پس از مداخله بود (009/0P=). ميزان IL-6 در دندان CC نيز در طول مطالعه افزايش يافت، ولی ميزان آن کمتر از دندان DC بود. ميزان IL-6 در دندان AC در طول مطالعه، در حد پايه باقی ماند.

نتيجه گيری: يافته‌های مطالعه حاضر حاکی از آن است که غلظت IL-6 در اثر اعمال نيروی ارتودنسی، در روز 14 به بيشترين حد خود می‌رسد و در سطح فشار و کشش تفاوت معنی‌داری ندارد.

کلیدواژه‌های فارسی مقاله حرکت ارتودنسی دندان،مایع شیار لثه‌ای،اینترلوکین،6

عنوان انگلیسی Evaluation of the changes of interleukin- 6 level in gingival cervical fluid (GCF) during orthodontic movements
چکیده انگلیسی مقاله

Background and Aim: In recent years, different substances have been considered in gingival cervical fluid (GCF) as diagnostic markers due to the evaluation of biologic events and biochemical process related to bone turnover during orthodontic movements. IL-6 concentration increases in GCF during the first week after force loading. The aim of this study was to investigate the levels of IL-6 in GCF during orthodontic movements.

Materials and Methods: Fourteen orthodontic patients (9 females and 5 males, mean age 15.1±2.5 years) with Cl I malocclusion needing first bicuspid extraction participated in this clinical trial. In each patient one maxillary canine was distalized (DC) with a NiTi push coil spring. The contra-lateral canine (CC) was included in the orthodontic appliance but was not subjected to the orthodontic force  and one of the mandibular canines was used as control with no orthodontic appliance (Antagonist canine: AC). The concentration of IL-6 was evaluated at the baseline and 14th and 28th days after intervention. GCF was taken with periopapers from both mesial and distal sides of tooth before appliance activation, on the 14th and 28th days. Concentration of IL-6 in DC, CC, and AC detected by ELISA reader was compared by repeated measure ANOVA and LSD multiple comparison, P<0.05 was considered statistically significant.

Results: Although the inflammatory gingival indices increased in both DC and CC teeth but it was not significant. The amount of IL-6 in GCF increased on day 14th in DC teeth in comparison with AC and CC teeth. In addition, the concentration of IL-6 in DC teeth was significantly greater than the 1st and 28th days. The maximum concentration of IL-6 was detected in both pressure and tension sides of DCs at T14. At T28, although the IL-6 levels were significantly higher than baseline levels but, it was significantly less than T14.

Conclusion: The results of this study support the hypothesis that mechanical stimuli cause an inflammatory reaction within the periodontal tissues.

کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Orthodontic tooth movement,Gingival Cervical Fluid (GCF),Interleukin-6 (IL-6)

نویسندگان مقاله 15471---15472---15473---15474---15475---

نشانی اینترنتی http://jdm.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-229&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده general
نوع مقاله منتشر شده Research
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات