1389/7/9، جلد ۲۳، شماره ۲، صفحات ۱۲۸-۱۳۳

عنوان فارسی توموگرافی خطی با فيلم و Photostimulable Phosphor Plate در طرح درمان ايمپلنت در منديبل
چکیده فارسی مقاله زمينه و هدف: بررسی راديوگرافيک قبل از جايگذاری ايمپلنت اغلب با توموگرافی برای مشخص کردن موقعيت ساختار آناتوميک حياتی و ارزيابی استخوان کامل می‌شود. هدف از اين مطالعه بررسی دقت توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate جهت ارزيابی کميت استخوان منديبل برای استفاده در طرح درمان ايمپلنت بود.

روش بررسی: اين مطالعه از نوع بررسی روش‌ها بود. توموگرام‌هايی از 2 منديبل خشک انسانی با استفاده از توموگرافی خطی با فيلم وPhotostimulable Phosphor Plate تهيه ‌شد. در هر منديبل 10 ناحيه انتخاب گرديد و با گوتاپرکا علامت‌گذاری شد. فاصله بين کرست فوقانی تا کانال منديبل، ارتفاع کلی و پهنای منديبل در هر توموگرام اندازه‌گيری شده و همينطور در مقاطع منديبل نيز اندازه‌گيری ‌شد. مقادير حاصل از مقاطع توموگرافيک با اندازه‌‌های واقعی فواصل مورد نظر روی مقاطع استخوانی مقايسه شد.

يافته‌‌ها: با اصلاح مقادير بدست آمده روی مقاطع توموگرافيک توسط ضريب بزرگنمايی عنوان شده توسط کارخانه سازنده دستگاه، ميانگين مطلق اختلاف با واقعيت در توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate برای تعيين ارتفاع منديبل به ترتيب 59/0 ميلی‌متر (45/0SD=) و 65/0ميلی‌متر (72/0SD=) و ميانگين مطلق اختلاف با واقعيت در توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate برای تعيين پهنای منديبل به ترتيب 34/0 ميلی‌متر (33/0SD=) و 31/0 ميلی‌متر (33/0SD=) بود. ميانگين مطلق اختلاف با واقعيت در توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate برای تعيين موقعيت کانال منديبولار به ترتيب 54/0ميلی‌متر (30/0SD=) و 52/0 ميلی‌متر (56/0SD=) محاسبه شد. در توموگرافی خطی با استفاده از فيلم 100% از اندازه‌گيری‌‌ها جهت تعيين موقعيت کانال، 80% از اندازه‌‌های ارتفاع استخوان و 95% از اندازه‌‌های پهنای استخوان در محدوده خطای 1± ميلی‌متر واقع شده بودند. در توموگرافی خطی با Photostimulable Phosphor Plate 75% از اندازه‌گيری‌‌ها جهت تعيين موقعيت کانال، 75% از اندازه‌گيری‌‌های ارتفاع استخوان و 95% از اندازه‌گيری‌‌های پهنای استخوان در محدوده خطای 1± ميلی‌متر واقع شده بودند. در تعيين موقعيت کانال منديبولار و تخمين ارتفاع و پهنای منديبل بين توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (05/0P>).

نتيجه‌گيری: دقت توموگرافی خطی با استفاده از فيلم و Photostimulable Phosphor Plate در اندازه‌گيری ارتفاع و پهنای منديبل و تعيين موقعيت کانال منديبولار در محدوده قابل قبول است.

کلیدواژه‌های فارسی مقاله توموگرافی,ايمپلنت,منديبل

عنوان انگلیسی Pre-implant linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate in mandible
چکیده انگلیسی مقاله

Background and Aims: Radiographic examination prior to implant placement is often complemented with tomography for location of vital anatomic structures and evaluation of bone volume. The aim of this study was to evaluate the accuracy of Photostimulable Phosphor Plate system with that of conventional film-screen in mandibular pre-implant linear tomography

Materials and Methods: In this test evaluation study, tomograms of 2 dry human mandibles were taken using the both film-screen and Photostimulable Phosphor Plate. 10 sites were selected in each mandible and marked with gutta-percha. Distance of superior border to the mandibular canal and the total height and width of mandible were measured on the tomograms and also on the mandibles after sectioning. The radiographic values were compared with real ones.

Results: After correction of tomographic values by the magnification factor of the unit, the mean of absolute differences with reality in linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate for height of mandible were 0.59mm (SD=0.54) and 0.65mm (SD=0.72), respectively. The mean of absolute differences with reality in linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate for width of mandible were 0.34mm (SD=0.33) and 0.31mm (SD=0.33), respectively. In localization of the mandibular canal, the mean of absolute differences with reality were 0.54mm (SD=0.30 ) and 0.52mm (SD=0.56) for linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate, respectively. In linear tomography using film-screen, 100% of measurements for localization of the canal, 80% of height and 95% of width were with in ± 1mm error limits. In linear tomography using Photostimulable Phosphor Plate, 75% of measurements for localization of the canal, 75% of height and 95% of width were within ± 1mm error limits. There was no significant difference between linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate in localizing the mandibular canal and height and width estimation (P>0.05).

Conclusion: The accuracy of linear tomography using film-screen and Photostimulable Phosphor Plate in height and width estimation and localization of the canal is within acceptable limits.

کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Tomography,Implant,Mandible

نویسندگان مقاله 15562---15563---15564---

نشانی اینترنتی http://jdm.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-105&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده general
نوع مقاله منتشر شده Research
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات