چکیده فارسی مقاله |
زمينه و هدف: يکی از اهداف اصلی در درمان ارتودنسی نرمال کردن موقعيت دندانها در هر سه پلن فضايی است که شامل تمايل محوری صحيح مزيوديستال نيز میباشد. جهت شناخت ميزان صحيح اين تمايل، در اين مطالعه، تمايل محوری مزيوديستال دندانهای خلفی در هر چهار نيم فک، در کلاس II اسکلتودنتال بررسی و تغييرات حاصله با افراد کلاس I مقايسه شد. روش بررسی: در اين پژوهش، تعداد 78 عدد کليشه راديوگرافی پانوراميک متعلق به بايگانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران از افراد دارای اکلوژن کلاس I اسکلتی در محدوده سنی 12-24 سال و 78 عدد کليشه راديوگرافی پانوراميک در افراد دارای مال اکلوژن کلاس II اسکلتی در محدوده سنی 12-19 سال انتخاب شد. نمونههای انتخاب شده همه در دوران دندانهای دائمی و فاقد Missing، نهفتگی، دندان کشيده شده و کرادينگ خلفی بودند. پس از تعيين رفرنس برای فک بالا (خط واصل تحتانیترين نقطه ريم اربيت دو طرف) و فک پايين (خط واصل مرکز فورامن منتال چپ و راست)، محور طولی دندانها تعيين و رسم شد: (در دندان تک ريشه: تصوير کانال ريشه در بلندترين ناحيه، در پره مولرهای بالا: ميانگين کانال باکال و پالاتال، درمولرهای پايين: ميانگين تصوير کانال مزيال و ديستال و در مولرهای بالا: تصوير کانال پالاتال). ميانگينهای به دست آمده کلاس I و کلاس II اسکلودنتال با استفاده از آزمون T-test مقايسه شدند. يافتهها: آناليز آماری مقايسه بين دو گروه اسکلتی کلاس I و کلاس II نشان داد که تفاوت معنیداری (05/0P<) در زاويه قرارگيری دندانها از بعد مزيوديستالی بين دندانهای 15، 16، 17، 25، 26 و 27 در فک بالا در نمونههای کلاس II در مقايسه با همين دندانها در کلاس I وجود داشت و اين زوايا در افراد کلاس II مزيالیتر بود. همچنين در فک پايين زوايای دندانهای 36 و 46و 47 نيز در کلاس II اسکلتودنتال نسبت به کلاس I اسکلتودنتال مزيالیتر شدند. دندانهای ديگر در مقايسه تفاوت آماری معنیداری را بين دو کلاس فکی نشان ندادند (05/0P>). نتيجهگيری: دندانهای پرمولر دوم به بعد در فک بالا در افراد کلاس I نسبت به کلاس I تمايل مزيالی بيشتری دارند. در فک پايين اين تمايل تنها در مولرها ديده میشود. |
چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Aims: The main purpose of orthodontic treatment is normal positioning of teeth in three dimensional plans, including the mesiodistal inclination. In this study, mesiodistal axial inclination of posterior teeth in skeletal class II was evaluated and compared with that of posterior teeth in skeletal class I. Materials and Methods: Seventy-eight panoramic radiographs for subjects between 12 to 24 years old with skeletal class I and 78 panoramic radiographs for subjects between 12 to 19 years old with skeletal class II were selected. All of the subjects were in permanent dentition with no tooth missing, no tooth extraction, no impacted tooth, and no crowding in posterior teeth. Two reference lines were established over each radiograph: the upper one passing through the most inferior point of right and left orbits lower one passing through the right and left mental foramina. After that, the long axis of teeth was traced (the image of root canal in single-rooted teeth, mean image of buccal and palatal canals in upper premolars, mean image of mesial and distal canals in lower molars, and the image of palatal canal in upper molars.). The mean values for two skelotodental classes were analyzed using T-test. Results: The results showed that there was significant difference between (P<0.05) mesiodistal axial inclination of teeth 15, 16, 17, 25, 26, and 27 in upper jaw in skeletal class II compared with that of the same teeth in skeletal class I, which was more mesially in skeletal class II. Mesiodistal axial inclination of teeth 36, 46, and 47 in lower jaw was more mesially in class II compared with that of the same teeth in class I. For other teeth there were no significant differences between two skeletodental classes (P>0.05). Conclusion: The mesiodistal axial inclination of upper molars and second premolars and lower molars in class II was more mesially compared with that of the same teeth in class I. |