نظر به اينکه پاره ای اوقات بعضی از درمانهای ارتدنسی در نوعی از ناهنجاريهای دندانی و فکی طبيب معالج را در حين درمان و يا حتی بعد از اتمام معالجات لازمه و گذشت زمانی بعنوان دوره تثبيت با ضعف نتيجه درمانی و يا شکست روبرو می سازد. شناخت و خنثی نمودن علل عدم موفقيت با طيف وسيعی که دارا هستند رهگشايی خواهد بود بسوی نتيجه گيری مثبت و چون فاکتورهايی که در اين امر سهيم هستند متعدد و پاره ای از آنها بدليل وسعت و دامنه پراکندگی و ويژگی آنها کاملا آشکار نيستند، در اين پژوهش سعی شد تا جهت دستيابی به نکات حساس و اختصاصی افکار را انحصارا در مورد ناهنجاری CL2D1 اسکلتی معطوف ساخته و در اين راستا تحقيقی بر روی 64 نفر دختر و پسر با ميانگين سنی 6.5 سال انجام گرفت و حتی به فاکتورهايی دست يافته شد که بعضی از آنها قبلا پوشيده باقی مانده بودند.