1382/4/10، جلد ۱۶، شماره ۴، صفحات ۳۱-۳۸
عنوان فارسی   بررسی فاصله خط وسط صورت با برخی شاخصهای آناتوميک فکين در افراد بادندان
چکیده فارسی مقاله بيان مسأله: در بسياری از درمانهای دندانپزشکی، تعيين خط وسط دندانها ضروری است. يکی از روشهای تعيين اين شاخص مهم، استفاده از خط وسط صورت مي‎باشد که محل آن بر اساس تعيين نقاط وسط پيشانی، بينی، لب بالا و چانه مشخص مي‎گردد. اما در برخی از موارد امکان تعيين خط وسط دندانها بر اين اساس به دلايل مختلف وجود ندارد. در اين موارد، روشهای گوناگونی که اکثراً بر اساس بررسيهايی مي‎باشد که در افراد بي‎دندان صورت گرفته، پيشنهاد شده است.

هدف: مطالعه حاضر با هدف تطابق شاخصهايی نظير فرنوم لبی، پاپی ثنايايی و درز ميانی کام با خط وسط دندانها و خط وسط صورت در افراد بادندان انجام شد تا دقت استفاده از اين شاخصهای آناتوميک به منظور جايگزينی دندانهای مصنوعی مشخص گردد.

روش بررسی: در اين مطالعه توصيفی 96 دانشجوی دندانپزشکی که از نظر ارتوگناتيک مشکلی نداشتند و تمامی دندانهای دائمی آنها موجود بود، انتخاب شدند. پس از انجام قالبگيری آلژينات و تهيه کست‎های دندانی و ثبت اکلوژن مرکزی آنها توسط موم بايت، خط وسط صورت آنها روی قسمت قدامی اين موم مشخص گرديد؛ سپس به کمک اين موم، فاصله خط وسط صورت با خط وسط دندانهای بالا، پاپی ثنايايی، فرنوم لبی و درز ميانی کام به کمک دستگاهی که بدين منظور ساخته شده بود و پس از دو بار اندازه‌گيری با کوليس مشخص گرديد. به منظور تحليل نتايج از آزمونهای آماری Chi-square و t-student استفاده شد.

يافته‌ها: ميانگين انحراف خط وسط صورت از خط وسط دندانهای بالا 60/0±83/0، از فرنوم لبی 54/0±67/0، از پاپی ثنايايی 63/0±83/0 و از درز ميانی کام 62/0±81/0 ميليمتر حاصل گرديد. فاصله ميان خط وسط صورت و شاخصهای مورد بررسی در دو گروه زن و مرد تفاوت معنی داری نداشت و فرنوم لبی کمترين و پاپی ثنايايی دارای بيشترين ميانگين انحراف از خط وسط صورت بودند؛ اختلاف معني‎داری ميان شاخصهای مورد بررسی از نظر تطابق يا عدم تطابق با خط وسط صورت مشاهده نشد.

نتيجه‌گيری: با توجه به درصد کم افراد دارای تطابق کامل, نسبت به کل جمعيت و عدم وجود تفاوت معني‎دار بين اين سه شاخص، (با اين تعداد نمونه) مي‎توان اذعان داشت که هيچ‌يک از اين متغيرها در تعيين خط وسط صورت بر ديگری برتری ندارند؛ همچنين شباهت مقادير مربوط به ميانگين انحراف از خط وسط صورت در مورد پاپی ثنايايی و خط وسط دندانهای بالا نشان داد که احتمالاً در افراد بي‎دندان, استفاده از پاپی ثنايايی به منظور تعيين محل خط وسط دندانهای بالا وضعيت طبيعي‎تری به وجود مي‎آورد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خط وسط صورت،خط وسط دندانها،فرنوم لبی،پاپی ثنایایی،درز میانی کام،پروتز‎های دندانی
عنوان انگلیسی An investigation on the facial midline distance to some anatomic landmarks of the jaws among people with natural dentition
چکیده انگلیسی مقاله Statement of Problem:The determination of the dental midline is necessary in most dental procedures.One of the methods to fulfill this goal is to determine the facial midline based on the midpoints of the forehead, nose, upper lip and chin. However, for various reasons, this method has not always been proved successful. In such cases, different techniques, based on the investigations in the edentulous
patients, have been suggested.
Purpose: The aim of this study was to investigate the conformity of some landmarks such as labial frenum, incisive papilla and mid palatal suture with dental and facial midlines among people with natural dentition in order to obtain accurate anatomic landmarks for denture replacement.
Materials and Methods: In this descriptive study, 96 dental students, having all their permanent teeth and without any orthognathic problem, were chosen. For each subject, Alginate impressions and dental casts were prepared. Then, centric occlusion was recorded with a biting wax and the facial mid line was determined on the anterior part of it. The distances from the facial midline to the upper teeth midline,
incisive papilla, labial frenum and mid palatal suture were determined with a special tool and were measured by a VERNIEH two times. In order to analyze the results, Chi- Square and t-student tests were used.
Results: The average of facial midline distance to the upper teeth midline, the labial frenum, the incisive papilla and the mid palatal suture were 0.83±0.60, 0.67±G.54, 0.83±00.63 and 0.81±0.62 mm,respectively. There was no significant difference between males and females. Labial frenum showed the minimum distance to the facial midline, while the incisive papilla had the maximum. There was no significant difference between these anatomic landmarks, in conformity or unconformity with the facial midline
Conclusion: Considering the low percentage of the subjects with complete conformity and the lack of significant differences between these three landmarks, it is suggested that there is no superiority among these landmarks for the determination of facial midline. The similar distances from the facial midline to the incisive papilla and upper teeth midline indicate that using incisive papilla to determine the upper
teeth midline in edentulous patients lead to normal face.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Facial midline,Dental midline,Labial frenum,Incisive papilla,Mid palatal suture,Dental prosthesis
نویسندگان مقاله 15778---15779---15780---
نشانی اینترنتی http://jdm.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-391&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده general
نوع مقاله منتشر شده Research
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات