سندرم کاوازاکی بيماری حاد سيستميک است که برای اولين بار در سال 1967 توسط آقای kawasaki تحت عنوان (Mucocutaneous Lymphnode Syndrome) توضيح داده شد، ابتدا تصور می شد که يک بيماری خوش خيم دوران کودکی است اما بزودی مشخص گرديد که مرگ ناگهانی در تعدادی از بيماران روی می دهد. هنوز علت بيماری ناشناخته است. از نظر ابتلا سنی حدود 50 درصد بيماران زير دو سال و 80 درصد زير 4 سال می باشند موارد نادری نيز ابتلا بالغين گزارش شده است معيارهای تشخيص بيماری، تب بمدت 5 روز تا سه هفته که به آنتی بيوتيک جواب نمی دهد، التهاب ملتحمه چشمی تغييرات لبها و مخاط دهان، تغييرات انتهاها، پوستی و لنفادنوپاتی گردنی می باشد. در تحقيق بعمل آمده در 48 کودک که با تشخيص سندرم کاوازکی طی فروردين ماه سال 1370 تا ديماه سال 1372 که در 5 بيمارستان مخصوص کودکان مرکز طبی بيمارستان حضرت علی اصغر و ... در تهران بستری شده اند، تعداد 10 نفر مونث و 38 نفر مذکر بودند هيچيک از بيماران ارتباط فاميلی نداشته اند و ابتلا ساير افراد خانواده را به ميان نياوردند. بيشترين وقوع بيماری در فصل زمستان و بهار بوده است که اين شيوع فصلی با نتايج آمارهای جهانی مشابهت دارد.