اين مطالعه به منظور بررسی ميزان فلورايد آزاد شده از سه ماده گلاس آينومر معمولی، گلاس آينومر نوری و کامپومر، انجام گرفته است. نمونه های استانداردی از هر سه ماده تهيه شد و در طی زمانهای: 24 ساعت اول، هفته اول، هفته دوم، هفته سوم و هفته چهارم، در دو محيط با PH های خنثی (7) و اسيدی (4.5)، ميزان فلورايد آزاد شده را توسط دستگاه سنجش انتخابی يون فلورايد اندازه گيری نموديم. نتايج مطالعه نشان داد که در هر سه ماده با گذشت زمان تدريجا کاهشی در ميزان فلورايد آزاد شده پديد می آيد. روند اين کاهش در سه ماده متفاوت است. همچنين مشاهده شد که کاهش PH تاثير قابل ملاحظه ای در افزايش فلورايد آزاد شده دارد. از بين سه نوع ماده مورد بررسی مشخص شد که کامپومر فلورايد نسبتا کمتری آزاد می کند ولی با توجه به آنکه همين ميزان فلورايد جهت جلوگيری از ايجاد پوسيدگی در نسج دندان کافی به نظر می رسد می توان چنين عنوان نمود که به فراخور شرايط خاص کلينيک، از هر يک از سه ماده می توان استفاده نمود و مسلما هر چه ماده از لحاظ سهولت کاربرد و خواص عمومی برتری داشته باشد، کاربرد کلينيکی موفق تری خواهد داشت.