چکیده فارسی مقاله |
بيان مساله: اخيرا محققان روشهايی را برای کاهش انقباض پليمريزاسيون ترميم های کامپوزيتی ارائه نموده اند و مدعی هستند با قدرتهای بالاتر انرژی دستگاههای لايت کيور و تغيير الگوی تابش اشعه خواص مکانيکی ترميم و بهبود می يابد و در عين حال ريزنشت آن نيز کاهش می يابد. هدف: اين مطالعه با هدف بررسی اثر دو روش سخت کنندگی Soft-Start و Pulse-Delay بر ميزان ريزنشت و درجه تبديل ترميم های کامپوزيتی انجام شد.
روش بررسی: به منظور بررسی ريزنشت از روش نفوذ رنگ در حفره های کلاس 5، در 30 دندان مولر کشيده شده انسان استفاده گرديد و سخت نمودن ترميم های کامپوزيتی به سه روش Conventional و Soft-Start و Pulse-Delay انجام شد. برای ارزيابی درجه تبديل در اين سه گروه از روش طيفی سنجی FTIR بلافاصله پس از سخت شدن نمونه ها استفاده گرديد؛ مقايسه گروهها با استفاده از آزمونهای آماری Kruskal-Wallis و Mann-Whitney انجام گرديد.
يافته ها: ميزان ريزنشت در سه گروه در عاج و مينا تفاوت معنی داری نداشت. ميزان ريزنشت در ديواره های اکلوزالی و ژنژيوالی در گروههای Pulse-Delay با (P=0.001) و Soft-Start با (P=0.28) دارای اختلاف معنی داری بود؛ به نحوی که ريزنشت در ديواره ژنژيوالی بيشتر از اکلوزالی بدست آمد، اما در گروه Conventional اين اختلاف معنی دار نبود؛ ميزان درجه تبديل نيز در سه گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد (P=0.909).
نتيجه گيری: روش سخت نمودن Soft-Start و Pulse-Delay با شدت نور آغازگر کم، تطابق لبه ای ترميم های کامپوزيتی را در حفرهای کلاس 5 بهبود نمی بخشد، اما درجه پليمريزاسيون نيز در روشهای مذکور کاهش نمی يابد. |
چکیده انگلیسی مقاله |
Statement of Problem: Recently, investigators have presented new methods to reduce polymerization shrinkage of composite resin restorations. It is claimed that more powerful light cure systems associated with a change in radiation patterns, lead to improved mechanical properties and reduced microleakage. Purpose: The aim of the present study was to evaluate the effects of two curing systems, known as Soft-Start, Pulse-Delay, on microleakage and degree of conversion of composite resin restorations. Materials and Methods: To evaluate microleakage, dye penetration method in class V cavities was applied. 30 extracted human molars filled with three different curing techniques, namely conventional, Soft-Start and Pulse-Delay, were compared. Degree of conversion was measured by FTIR Spectroscopy method immediately after sample curing. Kruskal- Wallis and Mann-Whitney test were used to compare groups. Results: The degree of microleakage in enamel and dentin among three groups was not significantly different, however, microleakage in gingival and occlusal walls showed a significant difference among Pulse-Delay curing (P=0.001) and Soft-Start curing (P=0.28) groups, meaning that leakage gingival in wall was significantly higher than occlusal wall. This difference was not significant in conventional group. Moreover, the degree of conversion was not statistically significant among three groups (P-0.909). Conclusion: Soft-Start and Pulse-Delay curing systems, with a two intensity start curing light, do not provide better marginal adaptation in class V composite resin restorations. It should be mentioned that polymerization degree is not also reduced in these methods. |