|
|
1386/2/11، جلد ۲۰، شماره ۱، صفحات ۵۹-۷۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی اثر سميت سلولی عامل باندينگ عاجی AdheSE |
|
| چکیده فارسی مقاله |
زمينه و هدف: زيست‌سازگاری يکی از مهمترين ويژگی‌های هر عامل باندينگ است. از آنجا که عوامل باندينگ عاجی در حفرات دندانی با گسترش زير لثه‌ای، در تماس نزديک با بافتهای لثه‌ای و مخاطی قرار می‌گيرند، بنابراين سنجش واکنش بافتی به اين مواد امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف ارزيابی زمايشگاهی اثر سميت سلولی عامل باندينگ عاجی AdheSE بر سلول‌های فيبروبلاست لثه انسانی انجام شد.
روش بررسی: در ايـن تحقيـق آزمايشگاهی، سميـت سلولـی ادهزيـو عاجـی AdheSE (باند و پرايمر) (Vivadent, Liechtenstein) به صورت پليمريزه نشده و پليمريزه شده، مورد بررسی قرار گرفت. جزء پرايمر به مدت 30 ثانيه، 300 ثانيه و 24 ساعت و جزء باند به صورت پليمريزه نشده به مدت 20 ثانيه، 300 ثانيه و 24 ساعت، و هر دو به صورت پليمريزه شده به مدت 24 و 48 ساعت در رقت‌های مختلف در مجاورت سلول‌های فيبروبلاست لثه انسانی اوليه قرار رفتند.سميت سلولی ترکيبات مورد مطالعه بـا آزمايشهای MTT، شمـارش سلولـی و DNA condensation مورد ارزيابی قرار گرفت. جهت آناليز آماری داده‌های حاصله، از آناليز ANOVA دو طرفه برای داده‌های تکراری استفاده و 05/0p< به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
يافته‌‌ها: آزمايش MTT، نشان داد که سميت AdheSE Bond پليمريزه نشده، پس از 20 ثانيه مجاورت، تنها در رقت 1-10 اختلاف معنی‌داری با گروه کنترل داشت (001/0P<) و با افزايش زمان مجاورت به 300 ثانيه و 24 ساعت، بيشترين ميزان سميت به ترتيب در رقت‌های 3-10 و 4-10 مشاهده گرديد. اثر سميت سلولی پرايمرAdheSE به صورت پليمريزه نشده، پس از 30 و 300 ثانيه مجاورت از رقت 2-10، و پس از 24 ساعت مجاورت از رقت 3-10 شروع شد و در رقت 1-10 به حداکثر ميزان خود رسيد. آزمايش MTT نشان داد که جزء باند AdheSE در حالت پليمريزه شده در 24 ساعت در رقت‌های 1:2 (001/0P<)، 1:4 و 1:6 (01/0P<)، اختلاف معنی‌داری با گروه کنترل نشان داد، در حالی که در آزمايش شمارش سلولی، اين اختلاف تنها در رقت 1:2 معنی‌دار بود (001/0P<). با انجام آزمايشDNA condensation مشخص شد که آپوپتوز (شکل مشخصی از مرگ سلولی به لحاظ مورفولوژيکی و بيوشيميايی، که turnover سلولی را تنظيم می‌کند) در تمامی ترکيبات مورد مطالعه چه به صورت پليمريزه نشده و چه به صورت پليمريزه شده، کمتر از 5% کل مرگ سلولی رخ داده را به خود اختصاص داد.
نتيجه‌گيری: عامل باندينگ عاجی AdheSE در هر دو جزء خود دارای اثر سميت سلولی بر روی سلول‌های فيبروبلاست لثۀ انسانی بود. ميزان سميت، با رقت، زمان مجاورت و پليمريزاسيون ارتباط داشت. ضروری است که اجزاء سمی اين ماده شناسايی شده و با موادی با سازگاری نسجی بهتر جايگزين شوند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
سمیت سلولی،عامل باندینگ عاجی،فیبروبلاست‌های لثه |
|
| عنوان انگلیسی |
Cytotoxic effect of a dentin bonding agent: AdheSE |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Aim: An important requirement for a dentin bonding agent is biological compatibility. Since dentin bonding agents are placed in cavity preparations with subgingival extensions, with direct contact to gingival and mucosal tissues, tissue response to these materials must be investigated. The aim of this study was to examine the cytotoxicity of AdheSE, a self etching adhesive, on human gingival fibroblasts.
Materials and Methods: In this experimental in vitro study, primary human gingival fibroblasts were exposed to different dilutions of primer & bond of AdheSE (Vivadent, Liechtenstein). The toxicity of the primer was tested in 30 seconds, 300 seconds and 24 hours. The cytotoxicity of the bond was analyzed in uncured mode after 20 seconds, 5 minutes and 24 hours. In cured mode, tested materials were analyzed after 24 and 48 hours. Cytotoxic effects were evaluated using MTT, cell counting and DNA condensation assays. Data were analyzed by two way repeated measure ANOVA with p<0.05 as the level of significance.
Results: MTT Assay revealed that uncured AdheSE Bond was toxic only in 10-1 dilution and the difference with control group was significant (P<0.05). By increasing the time to 300sec. and 24h, dilutions of 10-2 and 10-4 were the most cytotoxic respectively. Cytotoxicity of uncured primer after 30 sec. and 300 sec. began from 10-2 and after 24h began from 10-2 and reached to 10-1. AdheSE in cured mode showed significant difference with control group in 1:2 (P<0.001),1:4 & 1:6 (P<0.01) dilutions. In cell counting assay only the 1:2 dilution was significantly more toxic than control group. Apoptosis (a morphological and biochemical distinct form of cell death that regulates cell turnover) comprised in less than 5% of total death in both cured and uncured adhesives.
Conclusions: Based on the results of this study, by increasing the exposure time, smaller amounts of bonding could be cytotoxic. Cytotoxicity was related to material, dilution, time of exposure and curing. It would be necessary to identify the toxic ingredients of this adhesive and replace them by more biocompatible components. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Cytotoxicity; Dentin bonding agent; Gingival fibroblasts; AdheSE |
|
| نویسندگان مقاله |
16936---16937---16938---16939--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://jdm.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-240&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
general |
| نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
