جهت درمان Defect های استخوانی مثل کريترها با روش جراحی استخوان بايستی سعی گردد که ضمن حذف يا کاهش ضايعه استخوانی، مرفولوژی کافی مورد نياز با حداقل استئوکتومی ايجاد گردد، تا استخوان ساير تينگ کمتری قربانی شود. حفظ و نگهداری استخوان ناحيه فورکا اهميت بسيار دارد. اکثرا مولرهای پائين از طرف باکال بيشتر از حد درمان می شوند. مثلا در مولرهای با تنه ريشه کوتاه درمان بيش از حد طرف باکال، مرفولوژی معکوس ساخته و يا فورکای باکالی را گرفتار می سازد. شناخت ساختمان های آناتوميکی و ارتباط آن با ضايعه قبل از جراحی ضرورت دارد. در درمان کريترها، محل فورکا و تنه ريشه دو عامل مهم آناتوميکی می باشند. کريترهای کم عمق و متوسط از ضايعات استخوانی مناسب برای Osseous Resection استخوان می باشند. کريترهای ناحيه مولر اول ماگزيلا با حذف ديواره پالاتالی و ايجاد شيبی 10 درجه بطرف پالاتال درمان شده و بر حسب ميزان تنه ريشه، استخوان طرف باکال نيز کاهش داده می شود. در ضمن ضخامت استخوان باکال نيز استئوپلاستی می گردد. درمان مولر دوم مشابه مولر اول انجام شده با اين تفاوت که تنه ريشه طويل تر بوده و ضخامت استخوان باکالی بدليل پالاتالی قرار گرفتن مولر دوم بيشتر می باشد و اکثرا نياز به استئوپلاستی و نازک کردن دارد. کريترهای ناحيه مولر اول ماندبيول با انجام استئوپلاستی دراستخوان لينگوالی و سپس کاهش ديواره لينگوالی کريتر درمان شده و بر حسب تنه ريشه استخوان طر ف باکال ضايعه نيز کاهش داده می شود و چنانچه استخوان ضخيم باشد استئوپلاستی انجام می شود. درمان مولر دوم مشابه مولر اول بوده با اين فرق که ضخامت استخوان لينگوالی و تمايل لينگولی دندان و طول تنه ريشه بيشتر از مولر اول می باشد. از طرفی مرفولوژی کاملا اسکالوپ نمی تواند صددرصد شرط کامل سلامتی پريودنشيم باشد. زيرا مرفولوژی Flat نيز تا حد کافی می تواند منظور را برآورد سازد. بنابراين لزومی ندارد جهت تبديل مرفولوژی Flat و يا Scallop اسکالوپ کم به حالت Scallop اسکالوپ بيشتر ميزان زياد استخوان ساپرتينگ را قربانی سازيم.