| چکیده فارسی مقاله |
تعيين الگوی مقاومت باسيل‌های گرم منفی شايع عفونت بيمارستانی با روش ديسک و E-Test و مقايسه نتايج اين دو.
روش بررسی: مطالعه به صورت توصيفی مقطعی در سال 1384-1383 در بيمارستانهای سينا و امام خمينی تهران بر روی عفونت‌های بيمارستانی با ميکروبهای کلبسيلا، پسودوموناس، آسينتوباکتر و اشريشيا کلی انجام شد و الگوی مقاومت با روش E-Test برای ايمی‌پنم، سفتازيديم، سيپروفلوکساسين، سفپيم و سفترياکسون بررسی و نتايج با ديسک ديفيوژن مقايسه شد. يافته‌ها: فراوانترين ميکروبها عبارت بودند از: کلبسيلا (40%)، پسودوموناس (28%)، آسينتوباکتر (20%) و اشريشيا کلی (12%). فعالترين آنتی بيوتيکها به ترتيب، ايمی‌پنم (84%)، سفپيم (26%)، سپيروفلوکساسين (26%)، سفتازيديم (20%) و سفترياکسون (10%) بوده است. حساسيت کلبسيلا به ايمی‌پنم 91%، سفپيم 25%، سيپرو فلوکساسين 21%، سفتازيديم 13% و سفترياکسون7% بوده است. حساسيت E-coli به ايمی پنم91%، سفترياکسون 21%، سفتازيديم 21% ، سفپيم 19% و سيپرو فلوکساسين17% بوده است. برای پسودوموناس حساسيت ايمی‌پنم (75%) و سيپروفلوکساسين (39%) بوده است. حساسيت آسينتوباکتر به ايمی‌پنم 77% و سيپروفلوکساسين 21% بوده است. در مقايسه روش ديسک ديفيوژن با روش E-Test در سوشهای مقاوم نسبتا دو تست هم‌خوانی داشته‌اند.
نتيجه‌گيری: روند مقاومت در ميکروبهای گرم منفی در حال افزايش است و لازم است هرچه سريعتر سياستی برای پيشگيری از ايجاد مقاومت در بيمارستانها انخاذ گردد. گرچه E-test روش بهتری برای ارزيابی مقاومت ميکروبی می‌باشد اما مطالعه ما نشان داد که روش ديسک نيز در بيشتر مواقع نتايج مشابه می دهد و همچنان قابل استفاده می‌باشد. |
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: The object of this study was to investigate the antimicrobial resistance pattern among common nosocomial Gram-negative bacilli isolated from patients with nosocomial infections.
Methods: From June 2004 to December 2005, 380 isolates of common Gram-negative bacilli (Klebsiella, Pseudomonas, Acinetobacter and E. coli) from 270 patients with nosocomial infections in Sina and Imam Hospitals, Tehran, Iran, were evaluated for susceptibility to Imipenem, Cefepime, Ciprofloxacine, Ceftriaxone and Ceftazidime by Disc diffusion and E-test methods. Results: The most frequent pathogens isolated were Klebsiella spp. (40%), followed by Pseudomonas (28%), Acinetobacter spp. (20%) and E. coli (12%). The most active antibiotic was imipenem (84%). 26% of all isolates were sensitive to Cefepime, 26% to Ciprofloxacin, 20% to Ceftazidime and 10% to Ceftrixone. The susceptibility rates of Klebsiella to Imipenem, cefepime, ciprofloxacin, Ceftazidime and Ceftriaxone were 91, 25, 21, 13 and 7 percent, respectively and 91, 19, 17, 21 and 21 percent, respectively, for E. coli. Among Acineto- bacter spp., the susceptibility rate was 77% for Imipenem and 21% for Ciprofloxacin. Among Pseudomonas spp., 75% of isolates were susceptible to Imipenem and 39% to Ciprofloxacin. The comparison of the resistance status of microorganisms by both Disc diffusion and E-test methods showed a clinically noticeable agreement between these two tests.
Conclusions: Since antibiotic resistance among Gram-negative bacilli has increased, enforcement of policy regarding proper antibiotic use is urgently needed in order to delay the development of resistance. Although it is widely accepted that E-test is more accurate in determining the resistance of microorganisms, our study showed that the Disc diffusion test will give the same results in most occasions and is therefore still considered useful in clinical practice. |
