|
1345/1/12، جلد ۲۴، شماره ۳، صفحات ۱۹۳-۲۰۴
|
|
|
عنوان فارسی |
تاثير متاندرستنولون در کم خونی های بدون علاج ( مخصوصا کم خونی کولی ) |
|
چکیده فارسی مقاله |
ضمن اين گزارش تاثير متاندرستنولون (متيل 17 آلفاهيدروکسی 17 بتا اندرستادين اون) در کم خونی هائی که درمان پزشکی مؤثر ندارند بررسی شده است. در پنج بيمار که بطور دقيق مورد مطالعه قرار گرفته اند( سه نفر مبتلا به کم خونی کولی يک نفر کم خونی ناشی از متاپلازی ميلوئيد و يک نفر کم خونی اسفرسيتی) و چند بيمار ديگر که مطالعه در آنها به اين صورت کامل نبوده است متاندرستنولون تاثير قابل توجهی در افزايش هموگلوبين خون داشته است و بطور متوسط 8/62 درصد آنرا بالاتر بوده است. هموگلوبين متوسط پنج بيمار فوق الذکر قبل از درمان 3/6 گرم بوده و بعد از درمان به 68/9 گرم رسيده است. احتمالاً متاندرستنولون از اين لحاظ تاثيری شبيه و حتی شديدتر از تستوسترون دارد. اين تاثير غير اختصاصی است و در همه افراد اعم از سالم يا مبتلا به کم خونی قابل تشخيص است. منتهی در کم خونيهائی که درمان پزشکی مؤثر ندارند از اين اثر می توان استفاده درمانی کرد. مخصوصاً در کم خونی کولی که تا کنون به کلی غير قابل علاج تلقی می شده است اين دارو بعنوان درمان کمکی مؤثری می تواند مفيد باشد بدين معنی که احتياج بيماران را با انتقال خون کاهش دهد و يا گاهی بکلی از بين ببرد. مقدار مصرف دارو در اشخاص بالغ 10 تا 15 ميلی گرم و در کودکان در حدود 5/2 تا 5 ميلی گرم در روز است و حداقل مدتيکه برای آشکار شدن اثرات بالينی آن لازم است بين دو تا سه ماه است. تاثير دارو دائمی نيست و بين سه تا پنج ماه پس از قطع آن به تدريج زائل می شود و در اکثر موارد برای تجديد تاثير دارو تکرار دوره معالجه لازم است. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
|
|
عنوان انگلیسی |
|
|
چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
19612--- |
|
نشانی اینترنتی |
http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-2539&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|