Congenital Clasped Thumb يک دفرميتی مادرزادی شست است که در آن شست از محل مفصل متاکارپوفالانژين دچار فلکشن شده و نيز متاکارپ اول اداکشن پيدا کرده است. علت اين دفرميتی مادرزادی، عدم وجود بالانس بين تاندونهای فلکسور و اکستانسور شست می باشد و بيشتر در جنس مرد ديده می شود و در بيشتر موارد دو طرفه است و شايعترين تاندونی که در اينگونه موارد وجود ندارد، تاندون اکستانسور پوليسيس برويس است. اين بيماری گاهی بصورن يک دفرميتی منفرد در دست ديده می شود و گاهی نيز همراه با ساير دفرميتی های مادرزادی موسکولواسکلتال ميباشد و بهمين دليل بهتر است، بعنوان يک سندرم تلقی شود. گاهی همراه با فرم خفيف آرتروگريپوزيس دست ديده ميشود. از نظر تشخيص افتراقی، نبايستی با Congenital Trigger Thumb اشتباه گرفته شود، چون در اين دفرميتی مادرزادی، شست از محل مفصل اينترفالانکس دچار فلکشن می باشد نه از محل مفصل متاکارپوفالانژين. درمان: بطور کلی در زير سن يکسالگی، درمان کنسرواتيو شامل کاربرد اسپلينت که وضعيت دفرميتی شست را اصلاح کند يعنی آنرا در ابداکشن و اکستنشن قرار دهد، ميباشد. درمان در بالای سن يکسال، در صورتی که به درمان کنسرواتيو جواب ندهد عمل جراحی است که شامل اصلاح دو جز اداکشن دفرميتی و فلکشن دفرميتی شست ميباشد. برای اصلاح جز اول دفرميتی، يعنی اداکشن دفرميتی، بايستی اقدام به Web سازی Web اول شود مثلا از طريق Four Flap Z Plasty و برای اصلاح جز فلکشن دفرميتی بايستی اقدام به تاندون تراسفر کرد و بهترين تاندون تراسفر، عبارت استفاده از تاندون اکستانسورانديسيس پروپريوس برای تامين اکستنشن مفصل متاکارپوفالانژين می باشد. و بطور کلی، بهترين سن عمل جراحی بعد از يکسالگی و قبل از سن مدرسه می باشد. ما در بخش ارتوپدی بيمارستان امام خمينی در ظرف مدت سه سال جمعا و کلا 8 مورد از اين بيماری مادرزادی نادر دست داشته ايم (از نوزاد 5 روزه تا بيمار مرد 48 ساله) که در صفحات بعد بدينوسيله با اسلايد بخوبی قبل و بعد از عمل ديده می شوند.