1390/4/10، جلد ۶۹، شماره ۴، صفحات ۲۱۱-۲۱۷

عنوان فارسی تمایز مونوسیت‌های خون محیطی رت به سلول‌های سازنده انسولین تحت تاثیر عصاره پانکراسی رت در شرایط آزمایشگاهی
چکیده فارسی مقاله

زمينه و هدف: سلول درمانی یکی از روش‌های درمانی امیدوارکننده برای دیابت نوع 1 می‌باشد، مونوسیت‌ خون محیطی دارای قابلیت تمایززدایی و دسترسی آسان در مقایسه با سلول‌های بنیادی می‌باشد، هدف از مطالعه حاضر بررسی امکان تمایز مونوسیت‌های خون محیطی رت به سلول‌های سازنده انسولین تحت تاثیر عصاره پانکراسی (دو روز بعد از 60% پانکراتومی) می‌‌باشد.

روش بررسي: مونوسیت‌ها از خون محیطی رت جدا شده و کشت می‌شوند. مونوسیت‌ها به مدت شش روز در محیط كشت تمايززدايي در حضور M-CSF وIL-3  و بتا مركاپتواتانول کشت داده شدند. سلول‌ها تمايززدايي شده و به سلول‌هاي قابل برنامه‌ريزي (PCMOs) تبديل شدند. سلول‌های تمایززدایی شده زیر میکروسکوپ معکوس بررسی شدند. کشت سلول‌های حاصل از تمایززدایی (PCMOs) به مدت 15 روز در محيط كشت RPMI حاوی عصاره پانکراسی، گلوکز و10% FBS ادامه پیدا می‌نمود و هر سه روز محيط كشت تعويض مي‌شد. غلظت انسولین و پپتید-c  ترشح شده مورد سنجش رادیوایمونواسی قرار گرفت. تولید انسولين این سلول‌ها با رنگ دیتیزون (DTZ) که به‌طور اختصاصی انسولین را رنگ می‌کند مورد بررسی قرار گرفت.

يافته‌ها: سلول‌هايی که در محیط حاوی عصاره پانکراسی کشت شدند به طور معنی‌داری قادر به تولید و ترشح انسولین و پپتید- c بودند (05/0>P). رنگ‌آمیزی اختصاصی با دیتیزون (DTZ) نیز تولید انسولین توسط این سلول‌ها را تايید کرد.

نتيجه‌گيري: براساس نتایج به‌دست آمده می‌‌‌توان نتیجه گرفت که مونوسيت‌هاي خون محيطي رت تحت درمان عصاره پانکراسی توانايي تمايز به سلول‌هاي سازنده انسولين را دارند كه مي‌تواند گامي در جهت سلول درماني ديابت باشد.

کلیدواژه‌های فارسی مقاله مونوسیت خون محیطی,عصاره پانکراسی رت,سلول‌های سازنده انسولین

عنوان انگلیسی In-vitro differentiation of rat peripheral blood monocytes into insulin-producing cells by rat pancreatic extract
چکیده انگلیسی مقاله

Background: Cell-therapy provides a promising alternative for the treatment of type 1 diabetes. Monocytes which have a reprogramming or differentiation potential and are more available than any other types of stem cells, have been recognized as candidates for such investigations. The aim of the present study was to evaluate the differentiation potential of rat peripheral blood monocytes into insulin-producing cells by the use of rat pancreatic extract (2 days after a 60% pancreatectomy).

Methods: Rat peripheral blood monocytes were isolated and cultured. Adherent monocytes were induced to differentiate into programmable cells in RPMI supplemented by 10% FCS, β-mercaptoetanol, M-CSF and IL-3 for six days. The dedifferentiated cells were analyzed by invert microscopy. Cultures of Programmable Cells of Monocytic Origin (PCMOs) were continued in RPMI, containing 10% FBS, pancreatic extract and 5 mmol/L glucose for 15 days. The medium was replaced every three days. At the end of the protocol, insulin and c-peptide excreted by the differentiated cells were tested by radioimmunoassay on days 6, 14, and 21. In order to verify insulin production in the cells, dithizone-staining, which is a method for insulin identification, was employed.

Results: The results showed that the cells cultured in rat pancreatic extract secreted insulin and c-peptide relative to the control group. Dithizone-staining was positive in the aforesaid cells (P<0/05).

Conclusion: The results of the current study showed that pancreatic extract treatment can differentiate rat peripheral blood monocytes into insulin-producing cells which can be regarded as a potential source for the treatment of diabetes.

کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Insulin-producing beta cells,monocyte,peripheral blood stem cells,pancreatic extract,rat

نویسندگان مقاله 20541---20542---20543---20544---20545---

نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-239&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده General
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات